[سوره يونس (10): آيات 101 تا 103]

(قُلِ انْظُرُوا ما ذا فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما تُغْنِي الْآياتُ وَ النُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لا يُؤْمِنُونَ (101) فَهَلْ يَنْتَظِرُونَ إِلاَّ مِثْلَ أَيَّامِ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِهِمْ قُلْ فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ (102) ثُمَّ نُنَجِّي رُسُلَنا وَ الَّذِينَ آمَنُوا كَذلِكَ حَقًّا عَلَيْنا نُنْجِ الْمُؤْمِنِينَ (103))

ترجمه:

بگو بنگريد در آسمانها و زمين چه چيزهاست (و چه اندازه آيات و نشانه‌هاى حكمت آميز وجود دارد) ولى اين آيات و بيم دادنها مردمى را كه ايمان نميآورند سود نمى‌بخشد (101) آيا منتظر چه هستند جز (آنكه ببينند) همانند روزهايى (روزهاى هلاكت بارى) را كه پيشينيان داشتند، بگو شما منتظر (آن) باشيد كه من هم با شما منتظر هستم (102) آن گاه ما پيمبران خويش و كسانى را كه ايمان آورده‌اند نجات ميدهيم، اين چنين بر عهده ما فرض است كه مؤمنان را نجات ميدهيم (103).

شرح لغات:

نظر: دقت در چيز از راه فكر و انديشه.

نذر: جمع نذير، بيم دهنده.

تفسير:

خداى سبحان آيات زير را براى ازدياد تنبيه و ارشاد مردم بيان فرموده كه گويد: