كار را انجام داديم، و معناى «مهر كردن بر دل» كه چگونه است پيش از اين گذشت.

(ثُمَّ بَعَثْنا مِنْ بَعْدِهِمْ مُوسى‌ وَ هارُونَ إِلى‌ فِرْعَوْنَ وَ مَلَائِهِ) و پس از آن رسولان- يا پس از آن ملتها- موسى و هارون را بسوى فرعون و رؤساى قوم او فرستاديم.

(بِآياتِنا) يعنى با دليلها و معجزات خويش.

(فَاسْتَكْبَرُوا وَ كانُوا قَوْماً مُجْرِمِينَ) ولى آنان از گردن نهادن و فرمانبردارى و ايمان آوردن بدان معجزات تكبر ورزيده و سركشى كردند.

(وَ كانُوا قَوْماً مُجْرِمِينَ) و مردمى نافرمان پروردگار خويش و مستحق عذاب جاويدان بودند.

(فَلَمَّا جاءَهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِنْدِنا) و چون موسى با آن معجزات و دليلهاى روشن نزد قوم فرعون آمد.

(قالُوا إِنَّ هذا لَسِحْرٌ مُبِينٌ) گفتند: اين جادويى ظاهر و آشكار است.

(قالَ مُوسى‌ أَ تَقُولُونَ لِلْحَقِّ ...) آيات معجزات را سحر و جادو ميخوانيد با اينكه سحر باطل است و معجزه حق، و آن دو ضد يكديگرند.

(وَ لا يُفْلِحُ السَّاحِرُونَ) و مردمان ساحر براى كار خود برهانى ندارند و بر ادعاى خود دليلى نميآورند، و كارى كه ميكنند آن است كه امرى را بر خلاف آنچه هست پيش روى كوته‌بينان فكران جلوه ميدهند.

(قالُوا أَ جِئْتَنا لِتَلْفِتَنا ...) فرعون و قوم او بموسى گفتند: آيا بنزد ما آمده‌اى تا ما را از آنچه پدرانمان بر آن بودند باز دارى ... و منظور از «كبرياء» بگفته مجاهد پادشاهى است، و بگفته ديگرى عظمت و تسلط است، و منظور از «أرض» سرزمين مصر است، و برخى گفته‌اند: اسم جنس است و همه زمين را شامل ميشود. و استفهام در اين آيه استفهام انكارى است، يعنى اينان ميگفتند: ما بعقيده پدران خود هستيم و هر كس ما را بر خلاف آن عقيده بخواند منظورى جز رياست ندارد و از اينجهت ما پيروى او را نخواهيم كرد

.