(و جادوگران) رستگار (و پيروز) نمى‌شوند (77) گفتند آيا تو بنزد ما آمده‌اى تا ما را از آن عقايدى كه پدران خود را بر آن يافته‌ايم باز دارى و بزرگى و سلطنت از روى زمين مال شما باشد و ما ايمان آور بشما نيستيم (78).

شرح لغات‌

اجرام: گناه بدست آوردن.

لفت: انصراف و جلوگيرى از كار.

تفسير:

خداى سبحان در اين آيات داستان پيمبرانى را كه پس از نوح 7 مبعوث فرموده بيان ميدارد.

(ثُمَّ بَعَثْنا مِنْ بَعْدِهِ رُسُلًا إِلى‌ قَوْمِهِمْ) و پس از نوح و نابود شدن قوم او پيمبرانى را بسوى قوم خود كه در اثر ازدواج و تناسل دوباره زياد شده بودند، فرستاديم كه منظور حضرت ابراهيم و هود و صالح و لوط و شعيب ميباشند.

(فَجاؤُهُمْ بِالْبَيِّناتِ) و اينان با دليلهاى روشن و معجزاتى كه شاهد بر نبوت و دليل راستگويى آنها بود بنزد آن مردم آمدند.

(فَما كانُوا لِيُؤْمِنُوا بِما كَذَّبُوا بِهِ مِنْ قَبْلُ) ولى آنها چنان مردمى نبودند كه ايمان آورند بدانچه پيشينيانشان كه همان قوم نوح بودند آن را تكذيب كرده بودند، يعنى اينان نيز در كبر و سركشى همانند گذشتگانشان بودند.

و معناى ديگرى كه براى اين جمله از أبى مسلم و بلخى نقل شده اين است كه اينان چنان نبودند كه پس از آمدن آيات و معجزات ايمان بياورند بدانچه پيش از آن تكذيب آنها را ميكردند، يعنى هر دو وقت براى آنها يكسان بود چه پيش از آمدن معجزات و چه پس از آن.

(كَذلِكَ نَطْبَعُ عَلى‌ قُلُوبِ الْمُعْتَدِينَ) يعنى بر دلهاى مردمى كه بر خويش ستم ميكنند و از حدود خدا تجاوز ميكنند اينگونه علامت و نشانه كفر را ثبت ميكنيم تا مورد نكوهش قرار گرفته و فرشتگان آنان را بشناسند چنانچه درباره دلهاى كافران اين‌