آنچه را نميدانند ردّ نكنند (و منكر نشوند) آن گاه دو آيه را تلاوت فرمود:

يكى اين آيه كه فرمايد:(أَ لَمْ يُؤْخَذْ عَلَيْهِمْ مِيثاقُ الْكِتابِ أَنْ لا يَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ ...)[1]- آيا از آنها پيمان گرفته نشد كه درباره خدا جز حق نگويند؟ ....- و ديگر همين آيه:(بَلْ كَذَّبُوا بِما لَمْ يُحِيطُوا بِعِلْمِهِ ...).

و گويند: امير المؤمنين 7 اين سخن را از همين آيه گرفته كه فرمود:

«الناس اعداء ما جهلوا»

[2]. و گفتار ديگرش را كه فرموده:

«قيمة كل امرئ ما يحسنه»

[3] از آيه ديگرى گرفته كه خداى تعالى فرمايد:(فَأَعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلَّى عَنْ ذِكْرِنا وَ لَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَياةَ الدُّنْيا ذلِكَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِ)[4] (از كسى كه از ياد ما روى بگرداند و جز زندگى اين دنيا را نخواهد از وى روى بگردان اندازه علمشان همين است ...» و گفتار ديگرش را كه فرمود:

«تكلموا تعرفوا»

[5] از اين آيه گرفته است كه خداوند فرمايد:(وَ لَتَعْرِفَنَّهُمْ فِي لَحْنِ الْقَوْلِ)[6] (آنها را در طرز گفتارشان خواهى شناخت).

(كَذلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ) يعنى امتهاى گذشته نيز همانند اينان پيغمبران خود را تكذيب كردند.

(فَانْظُرْ كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الظَّالِمِينَ) اى محمد بنگر كه چنانچه سرانجام آنان نابودى و هلاكت بود سرانجام اينان نيز هلاكت خواهد بود. سپس خداى سبحان در آيه بعدى خبر ميدهد كه در ميان همين تكذيب كنندگان آيات قرآن و كسانى كه قرآن را به افتراء و دروغ نسبت ميدهند افرادى وجود دارند كه در آينده بدان ايمان آورده و تصديق خواهند نمود كه آن از جانب خداى تعالى است، و برخى هم هستند كه بهمان حال كفر خواهند مرد.

[1]- سوره اعراف آيه 169.

[2]- مردم دشمن چيزى هستند كه آن را نمى‌دانند.

[3]- ارزش هر كس باندازه نيكى اوست.

[4]- سوره نجم آيه 29.

[5]- سخن گوئيد تا شناخته شويد.( يعنى انسان بسخن شناخته ميشود)

[6]- سوره محمد- 6- آيه 30.