[سوره التوبة (9): آيات 71 تا 73]

(وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ يُطِيعُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُولئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (71) وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها وَ مَساكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (72) يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (73))

ترجمه:

مردان و زنان مؤمن دوستدار (و كمككار) يكديگرند بمعروف واميدارند، و از منكر باز ميدارند، نماز بپا ميدارند، و زكات ميدهند، و خدا و پيغمبرش را فرمان مى‌برند، اينان را خدا مورد رحمت خويش قرار ميدهد، كه براستى خدا نيرومند و فرزانه است (71) خدا بمردان و زنان با ايمان بهشتهايى را وعده داده كه نهرها در آن جارى است و در آن جاويدانند و جايگاههاى پاكيزه در بهشتهاى عدن، و خوشنودى خدا (از آنها) بزرگتر (از همه اين نعمتها) است، و كاميابى بزرگ همين است (72) اى پيغمبر با كافران و منافقان جهاد كن و بر آنها سخت بگير و جايگاهشان دوزخ است كه بد منزلگاهى است (73).