بيان آيه 155

لغت:

اختيار: برگزيدن چيز خوب. ايثار نيز بهمين معنى است.

فتنة: كشف و آزمايش. مسيب بن علس گويد:

يعنى: هنگامى كه ترا با آن پيشانى بلند و نرم، گرفتار خود ميسازد، بپاى مى‌خيزد، تا پرده از روى آن برگيرد.

اعراب‌

و اختار موسى قومه: تقدير آن «من قومه» است كه حرف جر، بخاطر دلالت فعل بر آن، حذف شده است. چنان كه غيلان گويد:

يعنى: تو آن راهى هستى كه من ترا از ميان راه‌ها بسوى «وهبين» هنگامى كه شترها بمن باز گردانده شد، برگزيدم‌

مقصود

اكنون در پيرامون كسانى كه موسى آنها را بهنگام رفتن بميقات برگزيد و با خود برد، مى‌فرمايد:

(وَ اخْتارَ مُوسى‌ قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقاتِنا): اختلاف است كه موسى چرا و كى آنها را برگزيد؟

ابو على جبائى و ابو مسلم و گروهى از مفسران گويند: موسى هنگامى آنها را اختيار كرد كه براى تكلم با خداوند به ميقات رفت. منظور اين بود كه آنها در موقع تكلم و نزول تورات حاضر باشند تا اگر بنى اسرائيل بگفته موسى اعتماد نكردند، آنها