بپرهيزيد كه ترس از دشمن، دامنگير شما مى‌شود و در جنگ ضعيف مى‌شويد و صولت و قوت شما از بين ميرود. مجاهد گويد: يعنى پيروزى را از دست مى‌دهيد. اخفش گويد: يعنى دولت را از دست مى‌دهيد. كلمه «ريح» در اينجا كنايه از پيشرفت و نفوذ و رسيدن بهدف است. برخى گويند: يعنى اگر اختلاف پيدا كنيد، نسيم پيروزى بر زندگى شما نخواهد وزيد. اين معنى از قتاده و ابن زيد است- پيامبر خدا نيز فرمود:

«نصرت بالصبا و اهلكت عاد بالدبور»

يعنى: من با باد صبا پيروز شدم و قوم عاد با باد مسموم جنوب هلاك شد.

(وَ اصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ‌): براى جنگ با دشمن شكيبا باشيد كه خدا با شكيبايان است.

(وَ لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ خَرَجُوا مِنْ دِيارِهِمْ بَطَراً وَ رِئاءَ النَّاسِ وَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ‌): شما مثل قريش نباشيد كه براى نجات كاروان خويش، اردويى شرابخوار و خيناگر براه انداختند و بقصد خود نمايى و منع ديگران از دين خدا، از مكه رهسپار بدر گرديدند. رياى آنها اين بود كه مى‌خواستند نشان دهند كه مسلمين را بحساب نمى‌گيرند و از آنها وحشتى ندارند.

(وَ اللَّهُ بِما يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ): خداوند به كردار آنان آگاه است و هيچ يك از اعمال ايشان بر او پوشيده نيست و آنها را كيفر مى‌دهد.

داستان‌

ابن عباس گويد، وقتى كه ابو سفيان يقين كرد كه كاروان را نجات داده است، براى قريش پيام فرستاد كه باز گردند. ابو جهل گفت: باز نمى‌گرديم، تا بدر را به تصرف آوريم- بدر يكى از جاهايى بود كه عرب در آنجا اجتماع مى‌كرد و بازارى در آنجا تشكيل مى‌داد- و سه روز در آنجا بمانيم و حيواناتى ذبح كنيم و از گوشت آنها بخوريم و شراب بنوشيم و هنرمندان ما برنامه‌هاى هنرى اجرا كنند! و عرب از اين مراسم و جشن، اطلاع پيدا كند و هميشه از ما بترسد. از قضا به هوس خود دست نيافتند و جشنشان بعزا مبدل شد.