[سوره الأنفال (8): آيات 5 تا 8]

(كَما أَخْرَجَكَ رَبُّكَ مِنْ بَيْتِكَ بِالْحَقِّ وَ إِنَّ فَرِيقاً مِنَ الْمُؤْمِنِينَ لَكارِهُونَ (5) يُجادِلُونَكَ فِي الْحَقِّ بَعْدَ ما تَبَيَّنَ كَأَنَّما يُساقُونَ إِلَى الْمَوْتِ وَ هُمْ يَنْظُرُونَ (6) وَ إِذْ يَعِدُكُمُ اللَّهُ إِحْدَى الطَّائِفَتَيْنِ أَنَّها لَكُمْ وَ تَوَدُّونَ أَنَّ غَيْرَ ذاتِ الشَّوْكَةِ تَكُونُ لَكُمْ وَ يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ وَ يَقْطَعَ دابِرَ الْكافِرِينَ (7) لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَ يُبْطِلَ الْباطِلَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ (8))

[1]

ترجمه:

چنان كه خدايت ترا بوحى خويش از خانه‌ات بيرون آورد و گروهى از مؤمنان كراهت داشتند و بعد از آنكه حق ظاهر شده است، در باره آن با تو جدال مى‌كنند.

گويى بسوى مرگ رانده مى‌شوند و مرگ را از نزديك تماشا مى‌كنند. بياد آور هنگامى كه خداوند ترا وعده داد كه يكى از كاروان و سپاه دشمن از شماست و شما دوست مى‌داشتيد كه آنكه دشوارى ندارد براى شما باشد. خداوند اراده دارد كه حق را با كلمات خود ظاهر كند و دنباله كافران را قطع كند. تا حق را ظاهر كند و باطل را تباه گرداند. اگر چه مردم مجرم كراهت دارند.

[1]- سوره انفال آيه 5 تا 8 جزء 9 سوره 8