كعب گفت: تقوى همين است‌[1].

از رسول اكرم نقل شده است كه فرمود: بمردم پرهيز كار بدين جهت متقين (خويش دار) گفته‌اند كه آنان از انجام كارى كه خود گناه ندارد ولى ممكن است سبب ارتكاب گناه گردد خود دارى ميكنند.

عمر بن عبد العزيز ميگويد همانطور كه شخص محرم در حرم از انجام پاره‌اى امور خوددار است همچنين شخص با تقوى خود را كنترل ميكند.

بعض گفته‌اند تقوى آنست كه خدا تو را گرد محرمات و دور از واجبات نبيند.

[سوره البقرة (2): آيات 3 تا 5]

(الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ (3) وَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَ بِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ (4) أُولئِكَ عَلى‌ هُدىً مِنْ رَبِّهِمْ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (5))

[ترجمه‌]

كسانى كه به ناديده و غيب باور دارند و نماز را بپا ميدارند و از آنچه روزيشان كرده‌ايم انفاق ميكنند.

و كسانى كه بآنچه بتو و پيش از تو نازل شده ايمان ميآورند و بدنياى ديگر يقين دارند.

آنها بر هدايتى كه از جانب پروردگارشان است استوارند و تنها آنها رستگارانند.

شرح لغات‌

«الذين» كسانى كه، جمع الذى موصول و يؤمنون صله آن.

«يؤمنون» فعل مضارع از ايمان معناى لغوى آن از ريشه «امن» رساندن خود يا ديگرى بامنيت يا گرويدن يا در امان گرفتن است و در اصطلاح اسلام، ايمان،

[1] ابن معتز شاعر مبتكر عباسى قرن سوم در اين زمينه ميگويد: