3- چون خداوند بسبب‌(فَاعْفُوا وَ اصْفَحُوا) مؤمنين را مأمور به تأخير و مهلت دادن كرد از اينرو فرمود: خداوند قادر است آنان را كيفر دهد و در دنيا شما را مأمور قتال آنها و در آخرت خود متصدى كيفر شود

. [سوره البقرة (2): آيه 110]

(وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ ما تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (110))

[ترجمه‌]

و بپاى داريد نماز را و بپردازيد زكاة را و آنچه را كه بنفع خودتان از خير و نيكى از پيش ميفرستيد مى‌يابيد آن را نزد خدا، خداوند اعمال شما را مى‌بيند.

تفسير

(وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ ...)- و بپاى داريد نماز را و بپردازيد زكاة را.

چون خداوند مؤمنين را فرمان داد كه از كفار صرف نظر نموده و بگذرند و تحمّل اين معنى با شدّت دشمنى يهود و ديگران نسبت به مسلمين مشكل بنظر ميرسيد از اينرو آنان را دستور داد كه در برابر اين مشكل از نماز و روزه استمداد كنند و كمك بجويند زيرا كه آنها- علاوه بر ثواب و پاداشى كه در برابر آنها مقرّر گرديده- مسلمين را در راه رسيدن بفضيلت صبر و بردبارى كمك مينمايند همانطور كه خداوند در جاى ديگر فرمود:(وَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ)[1].

(وَ ما تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ ...)- آنچه را كه بنفع خودتان از خير و نيكى از پيش ميفرستيد.

منظور از خير: فرمانبردارى و نيكى كردن و كردار شايسته است.

(تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ ...)- مى‌يابيد آن را نزد خدا.

مى‌يابيد پاداش آن را كه نزد خدا آماده شده است.

و برخى گفته‌اند: معناى آن اين است مى‌يابيد آن خير را در نزد خدا محفوظ و ثبت شده براى پاداش و جزا دادن.

و اين جمله دلالت دارد بر اينكه پاداش فرمانبرداريها و اعمال نيك گم نميشود.

[1] سوره 2 آيه 45 بوسيله صبر- روزه- و نماز كمك بگيريد و استعانت بجوئيد.