[سوره البقرة (2): آيه 89]

(وَ لَمَّا جاءَهُمْ كِتابٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِما مَعَهُمْ وَ كانُوا مِنْ قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوا فَلَمَّا جاءَهُمْ ما عَرَفُوا كَفَرُوا بِهِ فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الْكافِرِينَ (89))

[ترجمه‌]

و چون كتاب از نزد خدا براى هدايت آنان آمد و كتاب ايشان را تصديق ميكرد و از پيش انتظار فتح و پيروزى بر كافران را داشتند آن گاه كه آمد آنچه را كه شناختند باز كافر شدند خشم و دورى از رحمت خدا بر كافرين باد.

شرح لغات‌

مصدق: گواه و شاهد.

يستفتحون ...- طلب فتح و پيروزى ميكردند.

داستان‌

ابن عباس ميگويد: يهود پيش از طلوع نور اسلام و برانگيخته شدن پيامبر در برابر اوس و خزرج انتظار آمدن رسول خدا را داشتند و او را مايه فتح و پيروزى خود ميدانستند پس آن هنگام كه خداوند پيامبر خود را از عرب برگزيد و بنى اسرائيل ديدند كه پيامبر از آنان نيست در صدد كفر و انكار بر آمده و آنچه را كه در پيش ميگفتند منكر شدند، معاذ بن جبل و بشر بن براء بن معرور بآنان گفتند: اى گروه يهود از خدا بپرهيزيد و اسلام اختيار كنيد شما در گذشته محمد 6 را مايه فتح و پيروزى در برابر ما ميدانستيد در حالى كه ما مشرك بوديم و اوصاف او را بيان ميكرديد و بعثت او را يادآور ميشديد.

سلام بن مسلم- برادر بنى النضير- گفت: چيزى را كه ما بشناسيم او نياورده است و او داراى اوصافى كه ما براى شما ذكر ميكرديم نيست در اين هنگام خداوند اين آيه شريفه را نازل فرمود.

عياشى بسند خودش از ابو بصير از امام صادق نقل كرده است: يهود در كتابهايشان يافته بودند كه مكان هجرت محمّد 6 پيامبر خدا ما بين- عير- و أحد- است از اينرو در جستجوى آن مكان بيرون آمدند بكوهى برخورد كردند كه بآن- حداد-