تا دليل و برهان بنفع مؤمنان باشد در نزد خداوند چه در دنيا و چه در آخرت زيرا كه شما اعتراف كرده‌ايد به نبوت او و ما را بصدق او از روى كتاب تورات با خبر ساختيد پس در اين صورت دليل آنها بضرر شما تمام خواهد شد.

و در معناى اين جمله نيز گفته شده: تا با شما مجادله كنند و بگويند:

شما كه اقرار بنبوت او كرديد و او را از روى تورات بر حق ميدانيد پس چرا پيروى نمى‌كنيد.

ابن انبارى در معناى‌(عِنْدَ رَبِّكُمْ) ميگويد: يعنى در حكم پروردگار شما مانند اينكه گفته شود: فلان چيز حلال است نزد خدا يعنى در حكم خداوند يا گفته شود فلان چيز نزد شافعى حلال است يعنى از نظر حكم و عقيده او.

(أَ فَلا تَعْقِلُونَ ...)- چرا انديشه نمى‌نمائيد.

چرا درك نمى‌كنيد كه بازگو كردن اوصاف محمد كه در كتاب تورات است دليلى است بضرر شما و در برابر پروردگار عذرى نداريد.

حسن ميگويد: معناى جمله اين است: چرا شما اى مؤمنان انديشه‌اى نمى‌نمائيد و آرزو داريد كه اين گروه ايمان آورند با اينكه نخواهند ايمان آورد.

و نيز گفته شده: معناى جمله اين است: شما اى گروه از يهود كه بى غرض هستيد چرا تحت تأثير بزرگان خود واقع شده و بسخنان آنها گوش ميدهيد و در نتيجه مطالبى را كه پيرامون حقيقت محمد و راستى گفتارش در تورات بيان شده بازگو نمى‌كنيد

. [سوره البقرة (2): آيه 77]

(أَ وَ لا يَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ ما يُسِرُّونَ وَ ما يُعْلِنُونَ (77))

[ترجمه‌]

آيا نميدانند كه خداوند بر آنچه پنهان داشته و يا آشكار مى‌كنند آگاهست (77)

تفسير

بيشتر مفسّرين در معناى آيه چنين گفته‌اند:

آيا نميدانند يهود كه خداوند از پنهان و آشكار آنان آگاهست؟ پس چرا بخود اجازه ميدهند كه در پنهانى برادران خويش را از بازگو كردن حقيقت بر حذر دارند