1- همان كه روى درخت ميريزد و همه ميدانند.

2- مجاهد ميگويد: چيزى مانند صمغ و كتيرا كه بر درختان قرار ميگيرد و مزه‌اش مانند شهد و عسل است.

3- وهب ميگويد نانى بوده است.

4- همه نعمت‌هايى كه خداوند بآنان داد كه زحمت و سختى در آن نبود.

از رسول اكرم نقل شده كه آن حضرت فرموده قارچ كوهى از «منّ» است و آب آن شفاى چشم ميباشد.

(كُلُوا مِنْ طَيِّباتِ ...)- بخوريد از اين طعامهاى لذيذ و يا مباح و حلال و يا مباحى كه لذت‌بخش است كه بشما روزى كرديم و آن را رزق شما قرار داديم.

(ما ظَلَمُونا ...)- بنى اسرائيل در برابر اين همه نعمت‌ها ناسپاسى كردند ولى ناشكرى آنان نعمت‌هاى ما را كم نكرد بلكه از نعمت‌هاى خود آنان كاست‌(وَ لكِنْ كانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ).

و بعضى ميگويند يعنى بما ضرر نزدند بلكه ضرر بخودشان وارد شد روى همان قانون كلى كه اطاعت، و يا نافرمانى بندگان، سود و ضرر، بحال خدا ندارد بلكه نفع و ضرر آنها بسوى خودشان باز مى‌گردد.

داستان:

سبب فرود آمدن منّ و سلوى بر بنى اسرائيل اين بود كه وقتى موسى بآنان فرمان داد براى جنگ با عمالقه بجانب بيت المقدس حركت كنند آنها در جواب گفتند اى موسى تو و خدايت برويد و جنگ كنيد و ما در همين جا هستيم‌(فَاذْهَبْ أَنْتَ وَ رَبُّكَ فَقاتِلا إِنَّا هاهُنا قاعِدُونَ)[1] خداوند بكيفر اين گناه، و فرار از جنگ آنان را در بيابان تيه گرفتار كرد هر مقدار كه راه ميرفتند بهدف نميرسيدند و گم ميشدند باين ترتيب هر صبح مقدارى راه را مى‌پيمودند ولى عصر در همان جاى صبح بودند تا مدت چهل سال در آن وادى بودند و موسى و هارون همان جا از دنيا رفتند و

[1] آيه 24 سوره مائده.