مورد امر پروردگار است (مثل ايمان بخدا و پيامبر و اعمال نيك) فرق دارد. چه آن هدايت مانند ساير واجبات است كه انسان با انجام دادنش سزاوار مدح و پاداش ميگردد اگر چه خداوند او را براى رسيدن بهدايت و ايمان كمك و راهنمايى ميكند

. [سوره البقرة (2): آيات 27 تا 28]

(الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ (27) كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ كُنْتُمْ أَمْواتاً فَأَحْياكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (28))

[ترجمه‌]

كسانى كه پيوسته عهد و پيمان خدا را پس از بستن و محكم ساختن مى‌شكنند و رشته‌اى را كه خدا به پيوستن آن فرمان داده ميگسلند و در زمين فساد ميكنند آنان در حقيقت زيانكارند (27) و چگونه منكر (كافر به) خداوند ميشويد در حالى كه مرده بوديد شما را زنده كرد و دگر بار ميميراند و سپس زنده ميكند و سرانجام بسوى او باز ميگرديد (28)

شرح لغات‌

عهد- قرار داد و پيمان و عهد خدا همان سفارش و فرمان او است كه در آيه كريمه مى‌فرمايد:

(أَ لَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يا بَنِي آدَمَ) اى فرزندان آدم آيا ما بتو فرمان نداديم.

ميثاقه- ميثاق، همان پيمان محكم است كه بآن اطمينان باشد.

يقطعون- از قطع يعنى جدا كردن دو چيز از هم.

امر- بمعنى فرمان است كه بالاتر و بزرگتر نسبت به زير دست صادر ميكند[1].

[1]« امر» بيشتر اوقات در مورد خواستن و فرمان دادن بكار ميرود ولى گاهى در موارد ديگر نيز استعمال ميشود كه بقرار زير است:

1- در مورد اباحه و رفع و منع مانند(وَ إِذا حَلَلْتُمْ فَاصْطادُوا ...)( وقتى از احرام خارج شديد پس صيد كنيد)( آيه 2 از سوره مائده) كه براى بيان حرام نبودن صيد و شكار پس از خارج شدن از احرام حج است.

2- در مورد تهديد همانطورى كه مى‌گويى هر چه مى‌خواهى بكن( انجام بده).

3- در تحدى و بمقابله طلبيدن‌(فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ)( اگر ميتوانيد سوره‌اى مانند آن بياوريد)( آيه 23 از سوره بقره).

4- در خلق و آفرينش مانند(كُنْ فَيَكُونُ)( باش پس مى‌باشد)( آيه- 117- از سوره بقره)