نعبد» مى‌خواند. آنگاه إِيّٰاكَ نَعْبُدُ وَ إِيّٰاكَ نَسْتَعِينُ را صد مرتبه مى‌گويد و پس از آن، سورۀ اخلاص را يك مرتبه مى‌خواند. بعد از نماز دعاى اللّهمّ عظم البلاء. . . را مى‌خواند. [1]

ابراهيم بن على عاملى كفعمى (م 905 ق) نيز نماز آن حضرت را همانند جمال الاسبوع نقل كرده است. [2]شيخ حر عاملى (م 1104 ق) در وسائل الشيعه [3]و نيز علامه مجلسى (م 1111 ق) در بحار الانوار [4]به نقل از سيد بن طاووس نماز را به همان روش ذكر كرده‌اند.

محدث نورى (م 1320 ق) در اين‌باره، دو نماز ذكر كرده است: نخست نمازى كه ياد شد. [5]ديگر نمازى است كه منسوب به ناحيۀ مقدسه است. اين نماز را محدث نورى در بابى كه در آن، نمازهاى مستحبى شب جمعه را نقل كرده، به عنوان روايتى منسوب به ناحيۀ مقدسه، اين‌گونه آورده است:

هركس كه از خداوند سبحانه و تعالى خواسته‌اى دارد، شب جمعه غسل كند، بعد از نيمه‌شب به نمازگاه خود رفته، دو ركعت نماز بدين ترتيب بخواند: در ركعت نخست وقتى به إِيّٰاكَ نَعْبُدُ ؛ رسيد آن را يكصد بار بگويد و سورۀ توحيد را يك بار خوانده، سپس ذكر ركوع و دو سجده را هفت بار تكرار كند و ركعت دوم را نيز به همين ترتيب بخواند؛ خداوند سبحانه و تعالى حاجتش را برآورده خواهد كرد. [6]

ناگفته نگذارم اگرچه امروزه نماز