متواتر است. [1]امام باقر عليه السّلام فرمود:

نداكننده‌اى از آسمان، نام قائم را ندا مى‌كند؛ پس هركس در شرق و غرب است، آن را مى‌شنود. از وحشت اين صدا، خوابيده‌ها بيدار، ايستادگان نشسته و نشستگان بر دو پاى خويش مى‌ايستند. رحمت خدا بر كسى كه از اين صدا عبرت گيرد و آن را اجابت كند! زيرا صداى نخست، صداى جبرئيل روح الامين است. [2]

از مجموع روايات در اين‌باره مى‌توان چند نكته را استفاده كرد:

1. نداى آسمانى، از نشانه‌هاى حتمى ظهور شمرده شده است و شيخ طوسى، نعمانى، شيخ مفيد، شيخ صدوق، و. . . به حتمى بودن آن اشاره كرده‌اند. [3]

2. اين صدا، از آسمان شنيده مى‌شود؛ به گونه‌اى كه همۀ مردم كرۀ زمين-در شرق و غرب-آن را مى‌شنوند و به خود مى‌آيند. از برخى روايات استفاده مى‌شود هرجمعيتى آن صدا را به زبان خود خواهد شنيد. [4]

3. محتواى اين پيام آسمانى، دعوت به حق و حمايت از حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف و بيعت با آن حضرت است. [5]

4. هم‌زمان با شنيده شدن اين صدا از آسمان يا كمى پس از آن، روى زمين نيز صدايى شنيده مى‌شود. ندادهندۀ آن، شيطان است كه مردم را به گمراهى فرامى‌خواند و مى‌كوشد با ايجاد ترديد در مردم، آنان را از حمايت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف و اجابت دعوت آسمانى، بازدارد.

5. جبرئيل، مردم را به حق فرا مى‌خواند و شيطان و نيروهاى شيطانى و پيروان سفيانى به باطل.

از ظاهر روايات، با توجه به ويژگى‌هايى كه براى آن بيان شده است، فهميده مى‌شود كه تحقّق آن، طبيعى نخواهد بود. خداوند سبحانه و تعالى، براى آن‌كه شروع اين انقلاب جهانى را اعلان كند و به همگان برساند كه