و در حقيقت، در زبور پس از ذكر [تورات]نوشتيم كه زمين را بندگان شايسته ما به ارث خواهند برد.
با مراجعه به زبور، مىتوان با وجود تحريفهاى صورت گرفته، اين بشارت را چنين يافت:
زيرا كه شريران منقطع مىشوند؛ اما متوكلان به خداوند وارث زمين خواهند شد؛ اما متواضعان وارث زمين شده از كثرت سلامتى متلذذ خواهند شد. . . . [3]
پس از حضرت موسى عليه السّلام، حضرت عيسى عليه السّلام آمد و دين موسى عليه السّلام را نسخ كرد. پس از حضرت عيسى عليه السّلام، حضرت محمد صلّى اللّه عليه و اله و سلّم، نيز مبعوث شده و دين مسيح را نسخ كرد. از زمان طلوع اسلام تاكنون و تا قيامت، تنها دين به حق روى زمين دين مقدس اسلام است و كتاب خدا، در ميان خلق، همواره قرآن است. بر اين اساس موعود، همان مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف است و بشارتها و اشارتهايى كه از پيامبران و ديگر بزرگان رسيده، در حق او صادق است و به ظهور او اشاره دارد.
مهدى
لقب مشهور امام زمان عليه السّلام
يكى از مشهورترين القاب قائم آل محمد صلّى اللّه عليه و اله و سلّم، مهدى است. مهدى اسم مفعول و به معناى رهيافته است.
مهدويت نيز از همين ريشه است.
مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف مشهورترين نام آن حضرت نزد شيعه و سنّى است. البته گاهى نيز در معناى فاعلى، به معناى هدايت كننده به كار مىرود. محمد بن عجلان از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است:
[1] . همان، كتاب اشعياء نبى، ص 1220، فصل يازده، بند 1-10.