نام کتاب : فرهنگ نامه مهدویت نویسنده : سلیمیان، خدامراد جلد : 1 صفحه : 431
. . . و قائم را از آنرو مهدى گفتهاند كه مردم را به آيينى كه از دست دادهاند، هدايت مىكند. . . . [1]
اما آنچه بيشتر در روايات آمده، همان معناى نخست است. امام باقر عليه السّلام در اينباره فرمود:
به درستى كه مهدى ناميده شد به سبب اينكه به امر مخفى هدايت مىشود. او تورات و ساير كتابهاى الهى را از غارى در انطاكيه بيرون خواهد آورد. [2]
امام صادق عليه السّلام نيز هنگامى كه پرسيدند: «چرا مهدى، مهدى ناميده شده است؟» فرمود:
به دليل اينكه به تمام امور پنهان هدايت مىشود. [3]
لقب مهدى به آخرين امام اختصاص ندارد و بقيۀ امامان عليهم السّلام نيز مهدى هستند؛ [4]ولى فقط از آخرين پيشوا به مهدى ياد شده است. [5]
مهدى سودانى
از مدعيان دروغين مهدويت
محمد احمد، فرزند عبد اللّه در سال 1848 م در جزيرۀ بنت سودان متولد شد. در كودكى نزد علماى خارطوم دانش اندوخت. سپس به جزيرۀ آبا شتافت و پانزده سال در قعر چاهى به رياضت پرداخت.
محمد، پيوسته بر فساد مردم مىگريست و از شدت رياضت و روزه، بسيار نحيف شد. او، شيرينزبان و باعاطفه مىنمود و سودانيان استعمارزده را به فتح جهان و گسترش عدالت نويد مىداد.
اعضاى قبيله بگارا-كه مقتدرترين قبيلۀ آنجا بود، او را تقديس مىكردند. محمد، همواره از مردى