پيروز شدن حضرت با اين سلاح بر دشمنان، توجيهات متفاوتى دارند:

1-1. برخى مى‌گويند: اگر چه حضرت با شمشير قيام مى‌كند، خداوند سبحانه و تعالى در آن شمشير قدرت و اعجازى نهفته است كه تمام سلاح‌هاى موجود را مقهور نيروى خود مى‌سازد. [1]

1-2. دسته ديگر مى‌گويند: خداوند در عصر ظهور، تمام تسليحات پيشرفته را از كار انداخته، مردم به ناگزير در جنگ، از همان سلاح‌هاى ابتدايى (يعنى شمشير و مانند آن) استفاده مى‌كنند؛ بنابراين حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف با همان شمشير مى‌جنگد.

1-3. همۀ اسلحه‌ها در اختيار حضرت قرار مى‌گيرد؛ ولى از آن‌جا كه استفاده از آن‌ها به ناگزير ستمگرانه نيز خواهد بود، حضرت فقط از سلاح شمشير بهره خواهد برد.

1-4. برخى ديگر گفته‌اند: به سبب جنگ‌هاى خونين فراوانى كه در آستانه ظهور به وقوع مى‌پيوندد، تمام سلاح‌هاى پيشرفته از بين خواهد رفت و از آن پس در جنگ فقط از ابزارهاى ساده استفاده مى‌شود.

يك. رواياتى كه دربارۀ سلاح حضرت مهدى عليه السّلام وجود دارد به صراحت از شمشير سخن مى‌گويد؛ از جمله رواياتى مى‌گويد: «شمشيرى كه نزد حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف است، نزديكى زمان قيام، با قدرت الهى به سخن درآمده، حضرت را از وقت ظهور آگاه مى‌سازد» . [2]

روايات ديگرى حكايت مى‌كند:

«حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف براى گسترش عدل و قسط، مدت هشت ماه شمشير بر شانه خود دارد.» [3](كه اگر مقصود نماد قدرت بود، تمام دوران قيام و حكومت ذكر مى‌شد) .

دو. معصومين عليهم السّلام مى‌توانستند از مدلول سلاح-كه قدرت و قوّت است-ياد كنند.