درست يا غلط؛ ما با انتخابهايمان بزرگ ميشويم!
عابدی حمید
هنوز يادم نرفته است، چشمان لبريز از شادي و لبهاي شکفته از لبخند رضايتم را وقتي که حاصل اوّلين انتخابم- که چند تيلهي بازي بودند- را با غرور در دستان کوچکم ميفشردم و پابهپاي غُرزدنهاي مادرم، از بازار به سمت خانه برميگشتم. اگرچه ديروز، کودکيام را با تيلهبازي در کوچهها به سرخوشي گذراندم، چنانچه با منِ حاصل از تجربهي زيستهي امروزم، به آن روزها باز ميگشتم، شايد کتابي را که مادرم با نشان دادن عکسهايش، اصرار داشت تا آن را بردارم، انتخاب ميکردم و يا حداقل پازلي که بيشتر به فکر کردن وادارم کند و يا...، انتخابم هر چه که بود، مطمئنم که ديگر تيلهي بازي نبود! به هر حال، درست يا غلط، هر چه بود، من، با تيلههاي بازيِ انتخابم بزرگ شدم تا به امروز.
با اينکه امروز ميدانم، ديروز ميتوانستم انتخاب بهتري داشته باشم، افسوس نميخورم که چرا آن موقع، يکي از انتخابهاي اکنونم را انجام ندادهام؛ چون انتخابِ منِ ديروزم، همان تيلههاي بازي بوده است و من، امروز به آن احترام ميگذارم، همانطور که به انتخابهاي امروزم؛ حتي اگر بدانم که فردا ممکن است، آنچه امروز انتخاب ميکنم، باز به سرنوشت تيلههاي بازي ديروزم دچار شود.
اين همه ديروز و امروز کردم که بگويم؛ ذات «بودن» همراه با تحوّل و دگرگوني است و همين ويژگي است که «بودن» را از «ماندن» متمايز ميکند و هستيِ ما را معنادار؛ و «انتخاب»، راز اين معناداري است.
آدمي، در زندگي، ناگزير از انتخاب است؛ انتخابهايي که گاه به اندازهي تيلههاي بازي کودکيمان کوچک و گاه به وسعت تعيين سرنوشتمان بزرگ جلوه ميکنند. پس براي بودن، بايد انتخاب کرد؛ حتي اگر به قيمت انتخابي نادرست تمام شود. اصولاً يک «انتخاب اشتباه» بهتر از «عدم انتخاب» است؛ چرا که تن ندادن به انتخاب، به بيعملي، انفعال و در نهايت به رکود و پوچي خواهد انجاميد. اما انجام انتخاب (هر چند نادرست)، زمينه را براي انتخابهاي بهتر در آينده فراهم خواهد کرد و ما را در مسير يافتن راه درست ياري خواهد کرد.
فقط يادمان باشد که از پيامد انتخابهايمان غافل نباشيم؛ پيامدهايي که گاه تنها به خودمان بازميگردد و گاه با سرنوشت خانواده، دوستان و آشنايانمان پيوند ميخورد. حال بماند که پيامد يک انتخاب، گاه، آنقدر گسترده ميشود که ميتواند سرنوشت کودک و پير و جوان کشور و يا جهاني را تحت تأثير قرار دهد. پس بکوشيم که درست انتخاب کنيم و وقتي انتخابي کرديم، مسئوليت آن را بپذيريم.