خاورميانه در تيررس اسرائيل خواهد بود

اسماعيل عليخانى

يك عضو كميسيون امنيت ملى مجلس در برخورد با تهديدات اسرائيل در پى تعرض نظامى به خاك سوريه، خواستار آن شد كه ايران بايد لابى كند و ابتكار عمل را در بين كشورهاى منطقه در دست‌بگيرد. در همين حال وى در پاسخ به سؤال خبرنگار ما درباره واكنش يا اقدامات كميسيون امنيت ملى در مجلس شوراى اسلامى به اين رويداد جديد اظهار داشت كه هنوز موضوع به طور جدى در دستور كار قرار نگرفته است. گفت‌وگو با غلامحسين برزگر نماينده مردم سپيدان را مى‌خوانيد:

تهاجم نظامى اسرائيل به سوريه، يك عمليات نظامى برضد كشورى مستقل در منطقه بود. صرف‌نظر از تحليل‌هاى هميشگى شما به عنوان عضو كميسيون امنيت ملى و سياست‌خارجى مجلس اين رويداد را چگونه ارزيابى مى‌كنيد؟

در هر مقطعى كه اسرائيل متوجه شود ضعفى در حوزه خاورميانه بوجود آمده و كشورهاى عربى به شكلى محتاط عمل مى‌كنند، تلاش مى‌كند از فرصت استفاده كند و براى تحقق اهداف كلى خود كه تسلط بر نيل تا فرات است، قدم بردارد. و يكى از عمده‌ترين روش‌هايى كه در راه رسيدن به اين اهداف از سوى صهيونيست‌ها در پيش گرفته شده ايجاد رعب و وحشت در ميان جوامع منطقه است.
من تصور مى‌كنم اين حركت اسرائيل بايد واكنش شديد كشورهاى اسلامى و منطقه را به‌دنبال مى‌داشت. يعنى اگر كشورهاى اسلامى خيلى سرد وارد ماجرا شدند، طبيعى است كه اسرائيل خود را براى برخوردهاى بعدى آماده كند.

چه پيام خاصى از اين حركت اسرائيل قابل دريافت‌بود؟

اگر كشورهاى منطقه حمايت جدى از سوريه به عمل نياورند، اسرائيل دست‌بردار نخواهد بود و دست‌اندازى خواهد كرد و همان‌طور كه اعلام كرده خارج از مجموعه اسرائيل و فلسطين، براى جلوگيرى از ضربه‌پذيرى خود اهدافى را در ديگر كشورها مورد هدف قرار خواهد داد و لذا خاورميانه در تيررس اسرائيلى‌ها خواهد بود.
آيا مى‌توان گفت‌حمله به سوريه در فضاى شكل‌گيرى شرايطى جديد در منطقه خاورميانه صورت گرفته تا كمتر جلب توجه كند؟
آنچه در عراق رخ داد، باعث‌شد اسرائيلى‌ها يك گام به جلو بيايند; چون مقاومتى كه تا يك سال پيش در مقابل آنها بود كاسته شد. در آينده هم اگر اعراب و سازمان كنفرانس اسلامى نتوانند انسجام خود را حفظ كنند و به يك وحدت رويه برسند، وضعيت آينده خاورميانه نامعلوم خواهد بود.

تصور مى‌كنيد صدور بيانيه و قطعنامه مى‌تواند به عنوان عاملى مؤثر و باز دارنده در مقابل اسرائيل ايفاى نقش كند؟

تاكنون ثابت‌شده كه بيانيه‌هاى سياسى، جنبه‌هاى تشريفاتى دارد. ايران بايد لابى كند و اعراب و كشورهاى منطقه را متوجه خطراتى بكند كه از سوى اسرائيل ايجاد مى‌شود.
ضعفى كه اكنون در ميان كشورهاى اسلامى مشاهده مى‌شود، مانع از آن است كه حركتى جدى در مقابل اسرائيل شكل بگيرد. ايران بايد ابتكار عمل را به عهده بگيرد. اكنون از كشورهايى مثل عربستان و مصر خيلى انتظار نداريم. سوريه هم چون در مجاورت اسرائيل است و تحت فشارهاى امريكا قرار دارد، چندان انتظارى از آن نمى‌رود.
ما حداقل براى خودمان بايد چاره‌انديشى كنيم; چرا كه اگر اين گستاخى‌ها ادامه پيدا كند، معلوم نيست كه دامنه آن به مرزهاى كشور ما نيز گسترش پيدا نكند.

فكر مى‌كنيد واقعا چنين احتمالى وجود خواهد داشت؟

احتمال تعرض اسرائيل به كشور ما وجود دارد. اگر ضعف نشان دهيم و اين ضعف ادامه يابد، احتمال گسترش گستاخى‌هاى اسرائيل وجود خواهد داشت.

آيا كميسيون امنيت ملى و سياست‌خارجى به عنوان مجموعه‌اى كه به صورت تخصصى تحولات خارج از مرزها را بررسى مى‌كند، در اين خصوص نشست‌هايى داشته است؟

فكر مى‌كنم مجموعه دستگاه‌هاى ذى‌ربط در نظام، موضوع دستيابى به راهكارهاى عملى براى مقابله با تهديدات اسرائيل را هنوز به طور جدى در دستور كار خود قرار نداده‌اند. كميسيون امنيت ملى نيز تا كنون فقط به برگزارى نشست‌هايى براى بررسى وضعيت و ارائه تحليل‌ها اكتفا كرده است.