بيشتر دقت كنيم 1
مختارى رضا


نسبت به ص 61 كتاب تعليمات دينى سوم دبستان
تصوير فوق, صفحه 61 از كتاب تعليمات دينى سوم دبستان در سال تحصيلى 71 ـ 72 است.
در اين صفحه, جمله (انسانى كه نماز مى خواند … هرگز نسبت به مردم ظلم و ستم نمى كند), يك خطاى ادبى و دستورى دارد و كلمه (نسبت), كاملاً بيجا استعمال شده و قطعاً زايد است و حذف آن نه تنها هيچ خللى به جمله وارد نمى كند, بلكه وجودِ آن غلط است. لذا بايد گفت:
انسانى كه نماز مى خواند … هرگز به مردم ظلم و ستم نمى كند.
ص 44 كتاب تعليمات اجتماعى, سال اول راهنمايى, سال تحصيلى 1371 ـ 1372
در اين مورد نيز كلمه (نسبت) زايد, و جمله صحيح چنين است:
ـ (اگر براى شما مشكلى پيش آيد, به آن بى توجه نيست …)
چه خوب است در كتابى درسى, كه صدها هزار تيراژ دارد, اين گونه خطاهاى ادبى رخ ندهد. البته اين اشتباه و تزريق بيجاى كلمه (نسبت به), امروزه در فارسى رواج يافته است و (البليّة إذا عمّت طابت)!
در جمله هاى زير ـ كه همگى از كتابى جديد الانتشار انتخاب شده است ـ نيز بايد كلمه (نسبت) حذف شده, و در مثال دوم و سوم, حرف اضافه (به) به (با) تبديل شود:
1ـ (آگاهيهاى گسترده نسبت به احكام اسلام لازم دارد);
2ـ ( … از ميان افراد هوشمند و زيرك و رؤوف و مهربان نسبت به بندگان خدا انتخاب نمود);
3 ـ (نسبت به مردم خوش برخورد و مهربان باشد);
***
همچنين نمونه زير از يكى از مجله هاى معروف و پر تيراژ دانشگاهى منتشر شده در همين سال است كه در يك پانوشت سه بار كلمه (نسبت) به كار رفته كه حداقل در مورد دوم كاملاً زايد, و صحيح آن چنين است: (يونانيان به حقوق مسلمانان بى اعتنايى مى كنند).