كه اولين بار به چاپ رسيده، از مهمترين و دقيقترين حواشى بر كافى است. علامه مجلسى در تدوين «مرآة العقول» از اين كتاب بهره فراوان برده است. برخى ويژگىهاى اين حاشيه عبارت است از:
يك) به دليل اين كه مؤلف از اساتيد معقول بوده، دقايق فلسفى و كلامى مبتنى بر مذهب اماميه در آن فراوان ديده مىشود، به ويژه در شرح كتاب توحيد.
دو) نويسنده از اسناد احاديث غفلت نكرده و به راويان مشترك و مجهول و تصحيفات و... اشاره دارد.
سه) به منظور شرح روايات، گاه به روايات ديگر استناد كرده كه حكايت از انس او با روايات دارد.
چهار) اين حاشيه مشحون از نكات ادبى است.
پنج) مؤلف اهتمام زياد به شرح لغات مشكل دارد و گاه آنها را به فارسى معنا كرده است.
شش) وى به متن احاديث كافى، عنايت خاص داشته و به يك نسخه بسنده نكرده است.
اين حاشيه به اتمام نرسيد و تا كتاب حجت، باب «ان المتوسمين الذين ذكرهم اللّه تعالى في كتابه هم الائمة(ع) والسبيل فيهم مقيم»، حديث سه، ادامه يافت.
برخى ديگر از آثار او عبارت است از: شجره الهيه (در اصول عقايد شيعه به فارسى)، رسالة في أقسام التشكيك و الحقيقه، حل شبهة الاستلزام في الحكمة والفلسفة، رسالة في الطهارة والصلاة، شرح حديث حدوث الاسماء، شرح نهج البلاغه، حاشيه بر صحيفه سجاديه و مدارك الاحكام و شرح اشارات خواجه نصير و شرح ارشاد الاذهان و... .
در پايان، فهرست آيات، احاديث، اعلام، كتابها، مذاهب و قبايل و فرق، اختلاف نسخهها و مصادر تحقيق آمده است.