شيرازى معروف به آصف شيراز (م 1081)، تحقيق: على فاضلى، 1 ج، 739 ص.

اين شرح از كتاب «العقل و الجهل» آغاز و تا پايان كتاب توحيد ادامه مى‌يابد اما بخشى از باب «اطلاق القول بأنّه شيء» و ابواب بعد تا باب بداء افتاده است.

مؤلف در اين كتاب، ديدگاه‌هايى خاص و تحقيقات عميق و متفرّد، خصوصاً در مباحث عقلى ارايه كرده است. وى در جاى جاى كتاب، به نكاتى تصريح مى‌كند كه اولين بار به ذهن او رسيده و منفرد است. محقق كتاب، در مقدمه به آن نكات اشاره كرده است. (ر.ك: مقدمه، ص 22 ـ 25).

وى از حاشيه معاصرش، ميرزا رفيعا نايينى بر اصول كافى، بهره فراوان برده و نظر به اختصار آن حاشيه، موارد مجمل و مبهم را توضيح داده است.

علامه مجلسى در مرآة العقول از كشف الوافي بهره برده است.

بعضى آثار او عبارت است از: حاشيه بر اشارات و تفسير بيضاوى و شرح الاشارات و شرح المطالع و شفا و مختصر تلخيص المفتاح، حل مشكلات الاشارات، رسالة في شبهة الاستلزام و جوابها، رسالة في المركّب و أجزائه، مرآة الحقائق، نقد الحواشي و... .

وى شعر نيز مى‌سرود كه بعضى از آنها موجود است.

در پايان، فهرست آيات ، احاديث، اشعار و امثال، اعلام، فرق و جماعات، كتاب‌ها، اماكن، اصطلاحات و مشابه آنها، اشياء و حيوانات ، مصادر تحقيق و فهرست مطالب آمده است.

8 ـ الحاشية على اصول الكافي، رفيع الدين محمد بن حيدر نايينى معروف به ميرزا رفيعا (م 1082)، تحقيق: محمد حسين درايتى، 1 ج، 672 ص.

ميرزا رفيعا نزد بزرگانى چون: ميرفندرسكى و شيخ عبدالله شوشترى و شيخ بهايى شاگردى كرد. همچنين شاگردان فراوان از دانش او بهره بردند. علامه مجلسى و شيخ حر عاملى و محقق خوانسارى از جمله شاگردان اويند. اين حاشيه