اصل درخت مى‌زند.

و منه زيادة الكرم: كرم يعنى درخت انگور و عبارت شارح دو احتمال در معناى آن داده مى‌شود:

1.اين كه مقصود از «زياده» بيشتر شدن باشد. بنابراين معناى عبارت اين مى‌شود كه از كارهاى تكرارى هر ساله اين است كه كارى شود كه درخت انگور بيشتر گردد، يعنى انگورش بيشتر شود و آن كار، عبارت از اين است كه در اوّل زمستان بايد شاخه‌هاى زيادى آن بريده شود... .

2. اين كه مقصود از «زياده» شاخه‌هاى زايد باشد؛ پس معناى عبارت اين مى‌شود كه از كارهاى تكرارى هر ساله اين است كه قطع گردد زيادى‌هاى درخت انگور... .

و) الجواهر الفخرية في شرح الروضة البهيه، ج9، ص307:

«و منه زيادة الكرم» أي و من قبيل العمل المتكرّر في كلّ سنة اللازم على عهدة العامل في المساقاة قطع الزائد من شجر الكرم و سقيه.

همه اين شروح، عبارت را اشتباه معنى كرده‌اند. البته اشتباه برخى مانند «النضيد و الزبدة الفقهيه» كمتر است، كه با توضيح آتى منشأ اشتباه، و معناى صحيح عبارت، آشكار مى‌شود.

چنان كه گذشت، هم در مسالك و هم در چاپهاى شرح لمعه عبارت «زيادة الكرم» اشتباه چاپ شده و مصحّحان اين دو كتاب متوجه متن صحيح نشده‌اند و در نتيجه اين اشتباهات پيش آمده است و اگر به كتاب تأثيرگذار بر مسالك و شرح لمعه، يعنى جامع المقاصد، يا متون مشابه فقهى مانند قواعدِ علاّمه و به تبع آن شروح قواعد ـ مثل ايضاح الفوائد و مفتاح الكرامه ـ مراجعه مى‌شد، اين اشتباهات رخ نمى‌داد.