وى رسالهاى در احكام جهاد به درخواست عباس ميرزا فرزند فتحعلى شاه در سال 1227 به رشته تحرير در آورده، در بعضى از نسخهها به نام «الحسام البتّار في قتال الكفار» معرفى شده چنان كه در الذريعه، ج 16، ص 16 به آن اشاره رفته است.
اوّل آن «حمد المالك ادغم بقدرته كل متكبر جاحد» است.
* * *
چون در اين رساله اشاره شد كه شيخ الفقهاء، جعفر كبير در اجازهاى تفويض امر رياست جهاد را به فتحعلى شاه داده است. در اين جا مناسب است مطلبى را از ميرزاى قمى (12) نقل نمايم
(11)اعيان الشيعه، ج4، ص99. (12)ابوالقاسم بن حسن گيلانى قمى معروف به ميرزاى قمى، متولد سال 1150 هـ و در گذشته به سال 1232 هـ از اعاظم فقهاى شيعه است، او از شاگردان آقا باقر بهبهانى و سيد حسين خوانسارى بوده و حاجى كلباسى و حجة الاسلام شفتى از شاگردان او هستند. وى در دوره فتحعلى شاه هم ميان علما و هم ميان مردم و هم نزد دولتيها از محبوبيت خاصى برخوردار بوده است. ميرزاى قمى تأليفات فراوانى دارد كه چاپ شدههاى آنها از اين قرار است: 1. القوانين المحكمه، اين كتاب اصول فقه است و سالها از كتب درسى حوزههاى دينى بوده است. 2. جامع الشتات، كتاب بسيار مهمى است كه در آن پاسخهاى مرحوم ميرزا به سؤالهاى فقهى و غير فقهى جمع آورى شده است. 3. الغنائم، كتاب فقهى ارجمندى است. 4. المناهج، فقه استدلالى است كه بخشى از آن چاپ شده و نسخههاى خطى قسمتهاى ديگر آن در كتابخانهها يافت مىشود. 5. اصول دين فارسى، كه براى عموم مردم نوشته شده است. 6. رسالههاى فقهى متعدد كه ضميمه غنائم و جامع الشتات چاپ شده است. 7. رسالههاى ديگرى كه در مجله «نور علم» قم، مجموعه رسايل فارسى مشهد، «قم نامه» و مجله «وحيد» و غيره چاپ شده است. مرحوم ميرزا شعر هم مىسروده و اشعارى از او به يادگار مانده است. آرامگاه او در مقبره شيخان قم زيارتگاه مؤمنان است.