هرگاه در طول تاريخ، سرزمين اسلامى مورد تعرض قرار مىگرفته، وظيفه علماء اسلام بود كه مردم را جهت دفاع از دين و آئين و شرف و ناموس آماده كنند و همه دوش به دوش هم در صدد دفع تجاوز و قطع فتنه برآيند.
در سال 1242 يعنى بيش از يكصد و نود سال قبل روسيه تزارى به كشور اسلامى ايران حمله كرد و آتش جنگ ميان دو كشور درگرفت.
در آن برهه از زمان عده زيادى از علماى اسلام با تدوين كتابها و رسالههاى گوناگون حكم جهاد با كفار را به طور مستدل و مشروح بيان نمودند.
مرحوم آقا بزرگ تهرانى فهرست بسيارى از اين آثار را در لابه لاى موسوعه بزرگ الذريعه گرد آورده است، يك سلسله از اين مؤلفات به نام «جهاديه» در الذريعه، ج 5، ص 296 تا 298 آمده و عبارتند از: