«شارع النجاة» عنوان رساله عمليّه ميرداماد است كه به زبان فارسى و براى استفاده عموم مردم نگاشته شده است. اين كتاب، مباحث عبادات را از طهارت تا امر به معروف و نهى از منكر، پى گرفته كه متأسّفانه اكنون تنها بخشى از كتاب طهارت، تا مبحث «استطابه و آداب حمّام» در دسترس ما قراردارد و صاحب ذريعه نيز به همين مقدار برخورده است.

در زير، فهرست وار به ويژگى‌ها و امتيازات اين رساله اشاره كرده و مطالعه آن را به اهل تحقيق سفارش مى‌كنيم:

1.برخلاف ديگر نوشته‌هاى عربى و فارسى مؤلّف، از نثر روان و ساده عصر صفوى برخوردار است.

2. دربردارنده تحقيقات و ديدگاه‌هاى بديعى است كه گاهى مؤلّف به آن اشاره مى‌كند؛ مانند بحث درباره معناى كراهت، كه غير از كراهت مصطلح است(دربحث مسنونات تخلّى) يا بحث درباره دليلِ واجب الاتّباع نبودن مجتهد ميّت.

3.اگر چه اين كتاب براى عموم مردم نوشته شده، امّا كاملا استدلالى و تحقيقى است، به طورى كه مؤلّف نه تنها مستندات فروع، بلكه اقوال بزرگان فقه به خصوص جدّ مادرى اش، محقّق كركى و نيز شهيد اوّل و... را بيان، و شهرت و اجماع را در هر فرع بررسى كرده و به مناقشه و استنتاج مى‌پردازد.

4. حواشىِ توضيحىِ بسيار مفيدى دارد كه خود مؤلّف نگاشته است.

5.بيشتر روايات به صورت كامل ترجمه و گاه شرح شده است و اين امر براى علاقه مندان به سبك ترجمه عصر صفوى نيز مى‌تواند مفيد باشد.

6. نكته‌هاى ادبى و نگارشى كه مؤلّف براساس ادبيات عصر خود رعايت كرده است نيز مانند مورد سابق قابل توجّه است.

7. مؤلّف پيش از پرداختن به مباحث فقهى و در واقع فرع‌هاى عملى مقدّمه اى بسيار دقيق و علمى در باره مبدأ و معاد، و لزوم فراگيرى معارف مربوط به آن از سوى مسلمانان دارد. دراين مقدّمه مؤلف به برخى مبانى و نظريات فلسفى و كلامى خود، مانند حدوث دهرى عالم، جسمانى و روحانى بودن معاد، صفات بارى تعالى و...