ادعاى آگاهى داشته باشد. (54)

دوم: گفتار ديگرى از شيخ مفيد نيز ادعاى ما را تأييد مى‌كند:

اگر به راستى او ادعاى آگاهى از مكان امام زمان(عج) مى‌داشت، اين امر پنهان نمى‌ماند؛ زيرا شيعيان نيشابور با بسيارى از شيعيان بغداد ارتباط داشته و در زمينه مسائل دين دارى و اعتقادى با يكديگر نامه نگارى دارند و اين مدعا از آن شخص درميان موافقان و مخالفان منتشر مى‌شد؛چنان كه درباره ديگران كه مدعى مقام وكالتند همچون عمرى و فرزندش و ابن روح از موثّقين و مدعيان دروغين وكالت همچون حلاج و عزاقرى و امثال آنها كه به فسق و خارج شدن از ايمان اشتهار دارند، منتشر شده است. (55)

سوم: نايبان خاصى كه به امر امام(ع) براى مردم نصب شده اند تنها چهار نفرند نه بيشتر و تنها آنان ميان امام و مردم واسطه اند و پيداست كه سفارت و وساطت درسال 329 هـ پايان يافته است، درحالى كه طبق نقل اين ناقل، ابن جنيد در سال 340هـ، يعنى يازده سال پس از پايان يافتن دوران غيبت صغرى وارد نيشابور شده است، با اين حال چگونه او با امام(ع) ارتباط داشته