فقيه شمرده شده، اثبات شيىء است و اثبات شيئ نفى ماعدا نمىكند. كليه كسانى كه درميان قدما عموم ولايت را مطرح كرده اند، همان ولايت مطلقه را در نظر دارند و ولايت مطلقه فقيه همان ولايت امامان معصوم(ع) است، البته به استثناى مقامات معنوى كه معصوم دارد وولى فقيه ندارد.
امام هم فرمود:
ولايت مطلقه فقيه همان ولايت مطلقه رسول اللّه(ص) است. فقيه جامع الشرائط درتمامى عرصه هاى اجتماعى،سياسى، فرهنگى و سياسى با استفاده از نظريات كارشناسى و مشاوران فنى براساس تشخيص و مصلحت امت، مىتواند تصميم بگيرد.
البته ولايت مطلقه به معناى ديكتاتورى و استبداد و تصميمى نفسانى نيست، بلكه فقيه با شرايط ويژه كه تالى تلو معصوم است، اين ولايت را دارد و اگر خداى ناكرده دراِعمال ولايت خويش جنبه هاى نفسانى را لحاظ كند، به قول حضرت امام، خود به خود از ولايت منعزل مىگردد. امام خمينى نيز به صورت صريح شبهاتى كه امروزه مطرح مىشود، در بيانات خويش مطرح كرده اند و در پاسخ فرموده اند: اين شبهات بيانگر اين است كه اينان فقيه را نشناخته اند. فقاهت و عدالت را نمىدانند يعنى چه، شرايط ولى فقيه را نمىدانند!
فقه اهل بيت : دلايل حضرت امام برولايت مطلقه چيست؟ آيا به نظر شما اين دلايل تمام است؟
آيت اللّه خاتم يزدى: امام با استفاده از مبانى كلامى و دلايل عقلى مبنى بر ضرورت امامت و استمرار آن در عصر غيبت، ولايت مطلقه را اثبات مىكنند و در مباحث فقهى هم روايات را از نظر دلالى و سندى تام مىدانند