بحث از غنا را از جهت موضوع و حكم، پشت سر گذاشتيم. بحث از موسيقى باقى ماند. بر اين اساس كه غنا عبارت باشد از آواى انسان مشتمل بر كيفيت ياد شده.
ابوعلى سينا، در كليات علم موسيقى از كتاب شفا چنين مىگويد:
موسيقى علمى رياضى است كه در آن از حالات نغمهها از جهت توافق و تنافرشان نسبت به هم و همچنين از حالات زمان هاى ميان اين نغمهها بحث مىشود تا از اين رهگذر كيفيت تركيب آواها دانسته شود. تعريف فوق از موسيقى ما را بر اين حقيقت رهنمون مىسازد كه اين علم مشتمل بر دو بحث است:
1. بحث از حالات خود نغمهها كه اين بخش از علم موسيقى، علم «تأليف» نام دارد.
2. بحث از زمان هاى ميان نغمهها، كه اين بخش، علم «ايقاع» (هماهنگ ساختن آواها)