چنان كه از مقدّمه موءلف برمى آيد، نويسنده دو هدف اساسى داشته است:
1. با تحقيق و تفحّص درفقه عامّه و ارائه اقوال موافق با اماميّه، فقه شيعه را از معرض اتهام انفراد دراقوال، بيرون بكشد.
2. ديدگاه هاى منحصر به فرد اماميّه را با حجت هاى قاطع علمى تبيين كند و رأى مخالف را با نقض و ابرام، ردّ كند.
موءلف خود را اولين كسى مىداند كه به اين مهم دست زده است و مىفرمايد:
«وها أنا ذا مبتدئاً بذلك و معتمداً من الايجاز و الاختصار مالايخلّ بمهمّ...» (2)
او براى تأمين اهداف فوق به عرضه نسبتاً گسترده آرا و اقوال فقهاى عامّه پرداخته است و اين امر، كتاب را در شمار كتب علم الخلاف قرارداده است.
روش فقهى
روش فقهى كتاب درراستاى رهنمودهاى اصلى موءلف، جهت تأمين اهداف و انگيزه هاى تأليف كتاب است و اين راهكردها كه عمدتاً براى پاسخ گويى به مخالفان طراحى شده، عبارتند از: