دهند، علما و دانشمندان هم بايد براى مبارزه با خطرهاى فكرى و عقيدتى تلاش كنند. به همين دليل ايشان با كمك تنى چند از شاگردانش و مهم‌تر از همه شهيد آيت‌الله مطهرى جلساتى در روزهاى پنج‌شنبه و جُمعه تشكيل داده و طى آن به نقد و بررسى فلسفه ماترياليسم و پاسخ‌گويى به شبهاتى كه آنان مطرح كرده بودند، پرداختند و بدين ترتيب چهارده مقاله در زمينه مسايل اسلامى با مُحتوايى فلسفى ناظر به افكار انحرافى مادى‌گراها به نگارش درآمد كه متن كتاب «اصول فلسفه و روش رئاليسم» را تشكيل داد و شهيد مطهرى توضيحات و پاورقى‌هاى مُفصّلى بر آن نوشتند. البته اين مجموعه در پنج مجلّد به زيور طبع آراسته گرديد‌؛ ولى جلد چهارمش از توضيحات آن متفكر شهيد برخوردار نبود. اين حركت آغاز مبارزه‌اى ايدئولوژيك عليه افكار و امواج انحرافى به شمار مى‌رفت كه در آن زمان رشد سرطانى يافته بود.

در آن زمان فلسفه‌اى رواج يافته بود كه افكار مسلمانان را تهديد مى‌كرد. علامه و شاگردانش توجه خويش را به دفع اين آفات و علف‌هاى هرز مصروف نمودند و آن موقعى كه مهم‌ترين تهديد فلسفى از ناحيه ماركسيست‌ها احساس مى‌گرديد، ايشان به بحث در اين زمينه‌ها پرداخته و حاصل اين مباحث را در كتابى گرد آوردند كه اثر ارزشمندى است زيرا علاوه بر ردّ شبهات آنان، افكار انحرافى ديگر را هم از طريق بحث‌هاى منطقى رد مى‌نمايد و باعث تقويت بنيه فكرى جوانان در پيكار با فلسفه‌هاى الحادى مى‌گردد. اين نوشتار به سرعت جايگاه خودش را در ميان كُتُب فلسفى ديگر معاصر به دست آورد و به زبان عربى هم ترجمه