امام نه‌تنها فرهنگ ناب محمدى(صلى الله عليه وآله) و مذهب جعفرى(عليه السلام) را به جلوه آورد، بلكه پيروان ديگر اديان را به اصل فراموش شده خويش برگرداند و متوجّه خود كرد. اكنون، اندكى به اين دو مطلب مى‌پردازيم.

امام و به جلوه آوردن مذهب جعفرى

پيام‌هايى كه امام مى‌داد و دوستان ايشان آن‌ها را به كشورهاى اسلامى ديگر ـ بهويژه كشورهاى شيعه‌نشين ـ مى‌رساندند، حامل رسالت نابى بودند. امام، عنايت داشت كه عقايد شيعه حاكم بشود و از اشتباه‌ها و خرافه‌ها و پيرايه‌ها، تصفيه شود.

علماى شيعه در كشور ايران چهارده قرن، حقايق اسلام و شيعه را بيش از هر جاى ديگر از خرافه‌ها حفظ كرده‌اند. خرافه در گوشه و كنار، بسيار اندك است؛ اما در بسيارى از كشورهاى اسلامى ديگر كه ميليون‌ها شيعه حضور دارند، افكار و رفتارشان با خرافه‌ها و اشتباه‌ها در‌آميخته است. امام در اين جهت، سعى باصفايى كرد تا انديشه و رفتار شيعيان را خالص كند. امام مى‌كوشيد آنان را با معارف «اهل‌بيت» آشنا و به وظايفشان آگاه سازد. گوشه ديگرى از آن سعى و پيغام، اين بود كه ‌بر اساس معارف ناب اهل بيت‌ـ بين شيعيان يك نوع همبستگى به وجود بياورد.

نقطه ضعف ديگرى كه شيعيان ‌در كنار آن نقطه مثبت (حفظ عقايد شيعه و احكام و فقه شيعه)‌ـ به آن مبتلا شده بودند، اين بود كه به حفظ رابطه با ساير مسلمان‌ها بى‌توجه يا كم توجّه بودند. ما وارثان علوم اهل بيت، وظيفه داريم كه اين معارف را به طور كامل حفظ كنيم. در عين حال، موظفيم ـ به عنوان عضوى در پيكر جامعه مسلمانان جهان ـ روابط خويش را با ديگر مسلمان‌ها تقويت كنيم.