شمال به هند حمله كرد. او هفده بار به اين سرزمين لشكر كشيد. سلسله غزنويان، نزديك به دويست سال در قسمت‌هايى از شبه قاره حكومت كردند. در حقيقت، زبان و فرهنگ فارسى همراه لشكريان سلطان محمود، به لاهور و مولتان رسيد و سپس در سراسر هند گسترش يافت.

طبق برخى از آمار رسمى دولت هند، هم‌اكنون تعداد مسلمانان اين كشور بيش از 120 ميليون نفر است‌؛ ولى مسلمانان اعتقاد دارند از بسيارى از آنها سرشمارى نشده است، و تعداد حقيقى آنان به 230 ميليون نفر مى‌رسد كه حدود 17 درصد سكنه هند را تشكيل مى‌دهد. نزديك به 70 درصد مسلمانان هند، سنى مذهب و پيرو مكتب حنفى، و بقيه شافعى مذهب و يا شيعه هستند. اكثريت شيعيان، اثنى‌عشرى و تعداد كمى پيرو فرقه اسماعيليه مى‌باشند.

از 356 ناحيه هند، مسلمانان در 9 ناحيه در اكثريتند. در 19 ناحيه، متجاوز از 25 درصد، و در 94 ناحيه متجاوز از 10 درصد سكنه آنها را تشكيل مى‌دهند. حدود 10 درصد مسلمانان نيز در ايالاتى واقع‌اند كه اكثريت با هندوهاست.

در سال‌هاى اخير با وجود آن‌كه تعداد مسلمانان هندوستان رو به افزايش است‌؛ ولى نقش سياسى آنان در حكومت، به دليل تفرقه و قوم‌گرايى رو به كاهش نهاده است، به عنوان مثال در انتخابات سال 1984 از 543 نماينده، 39 نماينده از مسلمانان بودند در حالى كه در سال 1989 اين تعداد به 32 نفر تنزل يافت.[1]