در مراتب امر به معروف و نهي از منکر نيز همين مراحل وجود دارد. مراتبي براي امر به معروف و نهي از منکر شمرده شده است که در صورت انجام پذیرفتن در يک مرتبه، نمي­توان به سراغ مرتبه بعدي آن رفت. در برخي روايات، از جمله بخشي از فرمايش امام محمد باقر(عليه السلام)، که پیش از اين نيز ذکر گرديد، به اين مراتب اشاره شده است. در اين روايت تصريح شده است: فَأَنکروا بِقُلوبِکم والفِظُوا بِاَلْسِنَتِکمْ وصُکوا بها جِباهَهُم ولا تخافوا في اللّه‏ِ لَومَه لائمٍ فَإِنِ اتَّعَظُوا و‌إلي الحَقِّ رجعوا فلا سبيل عَلَيْهِم إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَي الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النّاسَ وَيَبْغُونَ فِي الأَْرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ أُولئِک لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ هنالک فَجاهِدُوهُم باَبْدانِکمْ وأَبْغِضُوهُم بِقلوبِکم غيرَ طالبين سُلطانا و‌لا باغينَ مالاً و‌لا مُريدينَ بالظُّلم ظَفَرا حتي يَفيئُوا اِلي امر اللّه‏ و‌يَمْضُوا عَلي طاعَتِهِ؛[1] «با قلب خود انکار کنيد و با زبانتان با آنان سخن گوييد و به پيشاني آنها بزنيد و از ملامت ملامتگران نهراسيد؛ اگر به‌سوي حق برگشتند و از گناهان خود توبه کردند، ديگر سرزنش آنان سزاوار نيست. همانا اشکالْ متوجه کساني است که به مردم ستم روا مي‏دارند و در روي زمين به ناحق سرکشي مي‏کنند. در اينجا با آنان جهاد کنيد، آنان را از عمق دل، دشمن بداريد و در اين امر، نه در پی کسب قدرت و نه درصدد کسب مال باشيد، و نه بخواهيد از روي سرکشي بر ديگران پيروز شويد تا سر به فرمان خدا بگذارند، و بر اساس طاعت الهي سلوک کنند».