به نظر ميرسد پاسخ اين پرسش، چندان سخت نباشد؛ زیرا وقتي مقام معظم رهبري تأکيد دارند که دشمنان درصدد ايجاد التهاب در جامعهاند و بايد مردم بکوشند تا آنان به اين هدف خود نائل نگردند، مرادشان اين نيست که امر به معروف و نهي از منکر ديگر منسوخ شده است؛ بلکه ايشان به امر به معروف و نهي از منکر در قبال مسئولان نظام عنايت خاص دارند. آنچه که بيشتر در نظر ايشان است، کيفيت عمل است. ايشان تصريح فرمودند: «در نظام اسلامي اگرچه رسم و سنت انتقاد و نصيحت مشفقانه به مسئولان، يکي از مواهب الهي و مفاخر اسلامي و مايه رشد و ارتقا و پيشرفت امور و مصداق بارز فريضه امر به معروف است و بايد در جامعه بماند، و توسعه و کيفيت بيابد، ولي مخلوط کردن اين کار مستحسن و لازم، با اشاعه روحيه بدبيني و سوءظن به کارگزاران اصلي کشور و بدگويي از آنان ـکه به تضعيف روحيه يا تضعيف جايگاه آنان بينجامدـ خطايي بزرگ و خيانتآميز خواهد بود».[1] بنابراين ممکن است کساني در پی تحریک مردم به سبب برخي حساسيتها باشند، و از آنها در جهت مقاصد خود، سوءاستفاده کنند. آنان در پی ایناند که تحريکاتي در مردم ايجاد، و آنان را عصباني کنند تا يک رفتار نامناسبي از کسي سر زند و آنوقت، بتوانند از آب گلآلود ماهي بگيرند. ما بايد در اينجا بکوشیم بهانه به دست دشمن ندهيم؛ نه اينکه امر به معروف و نهي از منکر را ترک کنيم.
امر به معروف و نهي از منکر، در هيچ حال ترککردني نيست و اگر
[1] مقام معظم رهبري، پيام به مناسبت دومين سالگرد ارتحال امام خميني، 13/3/1370.