فصل سوم:

اصول موضوعه حقوق بشر

حقوق و تکاليف بشر در اسلام بر اصول موضوعه‌‌اي[1] مبتني است که از يک‌سو با جهان‌بيني (هست‌ها و نيست‌ها) و از سوي ديگر با ايدئولوژي و مجموعة نظام ارزشي (بايد و نبايدهاي اخلاقي) برخاسته از جهان‌بيني ارتباط دارند. اين اصول که در واقع، نشانة ارتباط نظام حقوقي با بينش نظري و گرايش‌هاي عملي آن است عبارت‌اند از:[2]

1) اصل توحيد

براي تعيين حقوق و تكاليف انسان، پيش از هر چيزي بايد ارتباط وجودي او را با خداي متعال در نظر گرفت؛ خدايي كه وجودش وابسته و متكي به غير نيست و اساساً کل جهان هستي وابسته و نيازمند به آفريدگار يگانه و بي‌نياز است.[3] انسان نيز مانند هر موجود ديگري در وجود و شئون وجودي خود متكي و قائم به خداي يگانه است.

3 ر.ک: معارف قرآن، پيشين، ص 47 به بعد.