اصل دوم: «همة انسان‌ها با هم برابرند». به اين اصل نيز در مادّة يكم تصريح کرده‌اند: «تمام افراد بشر از لحاظ حيثيت و حقوق با هم برابرند». نويسندگان اعلاميه كه به استناد فرضية معروف زيست‌شناسي نوين معتقدند كه هر يك از نژادهاي مختلف انساني از حيواني پديد آمده و انسان‌ها از يك اصل نيستند، چگونه ادعاي مساوات و برابري افراد بشر را دارند؟ نهايت چيزي كه آنان مي‌توانند اثبات كنند اين است كه افراد يك نژاد برابرند، چون پدر و مادر واحدي دارند. اما سرخپوستان آمريكا و سياهپوستان آفريقا و زردپوستان خاور دور كه هر كدام علي‌الفرض از لحاظ نسبي به حيواني مي‌رسند، چگونه مي‌توانند برابر و برادر يکديگر باشند؟ بر فرض كه آنان بتوانند از طريقي مساوات تكويني همة افراد بشر را اثبات كنند، اما مساوات تشريعي يعني مساوات از لحاظ حيثيت و حقوق را نمي‌توانند اثبات کنند. به چه دليل تمام افراد بشر بايد با يكديگر با روح برادري رفتار كنند؟ اصولاً اثبات برادري و رفتار برادرانة انسان‌ها با يکديگر در رويکرد مادي قابل تبيين نيست.

اصل سوم: «انسانيت محترم است و نبايد كاري كرد كه به كرامت انساني لطمه‌اي وارد آيد».؛ يعني با هيچ كس نمي‌توان «رفتاري كرد كه ظالمانه يا بر خلاف انسانيت و شئون بشري يا موهن باشد».[1] مي‌پرسيم: چرا انسان کرامت دارد؟ كرامت انسان از كجا ناشي مي‌شود؟ چرا کرامت انسان مطلق است، به گونه‌اي که نبايد در هيچ حالي كرامت انساني از ميان برود؟ كسي كه به كرامت انساني ديگران اعتنا ندارد و همواره همنوعان خود را شكنجه مي‌كند و به قتل مي‌رساند، چرا كرامتش محفوظ بماند؟

اصول موضوعة مزبور، بديهي نيستند، نويسندگان اعلاميه نيز تبيين و تحليلي ارائه نکرده‌اند. ساير مواد اعلاميه نيز برهان‌پذير نيستند. حق آن است كه هر گفتار يا نوشتاري كه نظريه‌اي نو عرضه مي‌دارد، مستند به دلايل متقن باشد به‌ويژه اعلاميه‌اي كه