ايشان با سخنرانى‌ها، اعلاميه‌ها[1] و كتاب‌هاى[2] خويش تدريجاً اين امر را به صورت يك فرهنگ در آوردند. مردم در اين مدت بر اساس انجام وظيفه خويش و در راستاى حمايت از حكومت اسلامى، هميشه در صحنه حاضر بوده‌اند كه مهم‌ترين شاهد آن هشت سال دفاع مقدس است.

4. ضرورت حكومت در جامعه

در مباحث گذشته و در سلسله جلسات «فلسفه سياسى اسلام» ضرورت حكومت به تفصيل بيان شد[3] كه در اين‌جا از تكرار آن خوددارى مى‌كنيم و تنها به صورت اجمال به بعضى از آن مطالب اشاره‌مى‌شود.

اولين پرسش در مورد دولت و حكومت اين است كه موقعيت و جايگاه حكومت در جامعه چيست؟ چه نيازى به وجود آن هست و اگر حكومت وجود نداشته باشد چه زيان‌هايى به دنبال دارد؟

عده‌اى كه داراى گرايش آنارشيستى[4] هستند ضرورت وجود حكومت را نفى مى‌كنند. آنان

1) ولايت فقيه، حكومت اسلامى (قم: مؤسسه نشر آثار امام خمينى، 1373).

2) شؤون و اختيارات ولى‌فقيه، ترجمه بحث ولاية الفقيه از «كتاب البيع» امام خمينى (تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، 1371).

هم چنين، در مورد طرح نظريه «ولايت مطلقه فقيه» از سوى امام خمينى(رحمه الله) نگاه كنيد به: محمدتقى مصباح يزدى، نظريه سياسى اسلام، ج2، ص109 به بعد.

آنارشيسم از لحاظ نفى بنيادى دولت، از وحدتى يكپارچه برخوردار است؛ اما از جنبه مالكيت، شاخه‌شاخه مى‌شود: آنارشيسم فردگرا معتقد است كه اشياى مادى بايد در مالكيت افراد باشد؛ در صورتى كه آنارشيسم كمونيستى عقيده دارد كه مالكيت در اصل بايد از طريق گروه‌هاى داوطلب اداره شود. ر.ك: جوليوس گولد و ويليام ال. كولب، فرهنگ علوم اجتماعى، ترجمه عده‌اى از مترجمان (تهران: مازيار، 1376)، ص 17.