به حق او باعث شكست دشمن و پيروزى قاطع مسلمانان گرديد، خداوند آيه 21 سوره احزاب را كه قبلا بدان اشارت رفت در شأن ايشان نازل كرد. در آن آيه، خداوند پيامبر را اسوه و الگوى مؤمنان معرفى مى‌‌كند و سه ويژگى براى كسانى كه آن حضرت را الگوى خويش برمى‌‌گزينند و لياقت اقتداى به او را دارند، ذكر مى‌‌كند:

1. اميد داشتن به خداوند؛ چون در سايه اميد به خداوند متعال و تكيه بر قدرت لايزال او و قطع اميد از غير خدا، انسان با همه وجود در راه خداوند و انجام وظايف خود قدم برمى‌‌دارد و هيچ عاملى نمى‌‌تواند خللى در اراده او وارد سازد و او را از رسيدن به اهداف متعالى‌‌اش باز دارد.

2. اميد داشتن به آخرت؛ چون وقتى انسان به آخرت ايمان داشته باشد و آخرت را فرجام ابدى خود بشناسد، از يك سو با هواهاى نفسانى و خواسته‌‌هاى شيطانى مبارزه مى‌‌كند و با توجّه به فرجام رفتار، خود را به عصيان و گناه نمى‌‌آلايد و براى رسيدن به سعادت اخروى و كسب رضاى خداوند، در انجام وظايف و تكاليفى كه خداوند بر عهده او نهاده كوتاهى نمى‌‌كند. از سوى ديگر، وقتى عاقبت تلاش در راه كسب رضاى خداوند را نايل گشتن به سعادت ابدى ديد، باكى از خطراتى كه او را تهديد مى‌‌كند ندارد و حتّى حاضر است در راه رسيدن به سعادت و لقاى الهى جانش را نيز از دست بدهد. او مى‌‌داند كه خواه در راه خدا متحمل شكست ظاهرى شود و حتى شهيد شود و خواه به پيروزى ظاهرى نايل شود، در واقع پيروز است؛ چون رضايت خدا را براى خود تأمين كرده و به سعادت ابدى رسيده است.

3. ويژگى سوم، خدا را فراوان ياد كردن است: انسان با تداوم بخشيدن به ذكر خدا و توجه عميق به سرچشمه هستى، دل را از آلودگى‌‌ها و تاريكى‌‌ها مصون مى‌‌دارد و در سايه اين ارتباط و توجهات قلبى، دلش آرامش مى‌‌يابد. مهم تر آنكه، دوام ياد خدا و توجهات قلبى، رفتار و انديشه‌‌ها را به سوى هدف متعالى قرب خداوند هدايت مى‌‌كند.