اگر همين مثال و تشبيه منشور را در نظر بگيريم و بخواهيم در مورد پلوراليسم و تفسيرهاى مختلف آن واضح تر صحبت كنيم، يك تفسير اين است كه بگوييم حقيقت واحد است اما راه هاى رسيدن به آن متفاوت است، همانند منشور كه يكى شيىء بيشتر نيست ولى چون هر كس از يك زاويه به اين منشور مى‌نگرد ممكن است تصوير واقعيت در نگاه او متفاوت از آنچه ديگران مى‌بينند جلوه گر شود، چون رويه هاى مختلف منشور ممكن است رنگ هاى مختلف و خواص مختلفى داشته باشند. منشورى را در نظر بگيريد كه يك رويه آن از آينه محدب و يك رويه آن از آينه مقعّر و يك رويه آن از جنس آينه صاف درست شده باشد. اگر سه نفر و هر كدام از يك زاويه، تصوير شيىء واحدى را در اين منشور ببينند قطعاً سه تصوير متفاوت خواهند داشت، در حالى كه ما به عنوان ناظر خارجى مى‌دانيم كه در حقيقت همه آنها تصوير يك شيىء واحد را مى‌بينند كه به علت اختلاف زاويه ديد و محل ايستادن آنها، خودشان گمان مى‌كنند سه شيىء متفاوت را نظاره مى‌كنند. به هر حال، اين همان تفسير پلوراليسم به صراط هاى مستقيم است كه مى‌گويد يك حقيقت واحد بيشتر نداريم كه راه هاى مختلفى براى رسيدن به آن حقيقت واحد وجود دارد. مطلوب و معبود همه دين داران، و بلكه همه ابناى بشر، يك چيز بيشتر نيست و همگى در طلب آن حقيقت واحدند، منتها يكى از راه مسيحيت مى‌رود، يكى از راه اسلام، يكى از راه يهوديت و سرانجامِ همه اين راه ها به مقصد واحدى ختم مى‌گردد.

تفسير ديگر از پلوراليسم اين است كه بگوييم نه، حقيقت واحد نيست، بلكه به تعداد رويه هاى منشور، متعدد است. هر كس از هر زاويه‌اى كه نگاه مى‌كند، حقيقت براى او همان است. اختلاف رنگ و خواص رويه هاى مختلف منشور باعث مى‌شود كه يكى حقيقت را سبز و محدب و ديگرى آبى و