كنيم و عاقبت به همان جهالت‌ها و گمراهى‌هايى كه فرقه‌هاى گوناگون در گوشه و كنارِ دنيا به آن دچارشده اند، مبتلا مى‌شديم.

الگوى ما در هر عصر و زمان، سيره پيامبران و امامانى است كه خداوند بزرگ سيره هدايتگرانه شان را اسوه زندگانى ما قرار داده است: أُولئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللّهُ فَبِهُداهُمُ اقْتَدِهْ؛^[1]ايشان كسانى هستند كه خداوند، هدايتشان كرده است؛ پس به هدايت ايشان اقتدا كُن!

اكنون بنگريم كه اسوه و الگوى قرآنى ما در مقابله با دشمنان اسلام (كافران و منافقان)، كيست، و در دورانِ خطيرِ آخرالزّمان، در مواجهه با فتنه انگيزى دشمنان و شبهه انگيزى منافقان چگونه بايد ايستادگى كرد.

وظيفه شيعيان در مقابله با دشمنان

1. دورى از فتنه‌ها و شبهه‌هاى كفرآميز

خداوند مى‌فرمايد:

وَ قَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتابِ أَنْ إِذا سَمِعْتُمْ آياتِ اللّهِ يُكْفَرُ بِها وَ يُسْتَهْزَأُ بِها فَلا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حتّى يَخُوضُوا فِي حَدِيث غَيْرِهِ إِنَّكُمْ إِذاً مِثْلُهُمْ إِنَّ اللّهَ جامِعُ الْمُنافِقِينَ وَ الْكافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعاً.^[2]

و خداوند [اين حكم را] در قرآن بر شما نازل كرده است كه هرگاه بشنويد افرادى آيات خدا را انكار و استهزا مى‌كنند، با آن‌ها ننشينيد تا به سخن ديگرى بپردازد؛ وگرنه شما هم مثل آنان خواهيد بود. خداوند، منافقان و كافران را يكجا در دوزخ جمع مى‌كند.

اين آيه مى‌فرمايد: شما چطور مى‌خواهيد با دشمنان خدا رابطه برقرار كنيد با اين كه خداوند در قرآن آورده است كه اگر ديديد يا شنيديد كسانى به آيات الاهى‌هانت مى‌كنند و امور مقدّس دينى را به مسخره مى‌گيرند، تا وقتى كه مشغول استهزاى معارف دينى