از پيشرفته ترين سلاح‌هاى نظامى نيز استفاده كنيم؛ امّا حال كه فهميديم امام زمان ارواحنافداه مسؤوليت مهمّ ديگرى نيز دارد كه رنج و غصه اش از هر چيز ديگرى بيش‌تر و كشنده‌تر است، بايد براى يارى اش، خود را به سلاح علم و آگاهى مجهّز كنيم و با تمام توان در رفع اين گونه شبهه‌ها بكوشيم تا بتوانيم دوستان و شيعيان حضرت را از دام شياطينِ شبهه افكن برهانيم.

مرزبانى از قلوب شيعيان امام عصر(عليه السلام)، بر عهده عالمان ربّانى است: عُلَماءُ شِيعَتِنا مُرابِطُونَ بِالثَّغْرِ الَّذى يَلى إِبلِيسُ وَ عفاريتُهُ، يَمنَعُونَهُم عَنِ الخُرُوجِ عَلى ضُعَفَاءِ شيعَتِنا وَ عَن أن يَتسلّط عَلَيْهِم ابلِيسُ و شيعَتُهُ النَّواصِب. أَلا فَمَنِ انتَصَبَ لذلِكَ مِن شيعَتِنا كَانَ أَفضَلُ مِمَّن جَاهَدَ الرُّومَ و التُّركَ و الخَزَرَ أَلفَ أَلفَ مَرّة لِأَنَّهُ يَدفَعُ عن أَديانِ مُحِبِّينا و ذلِكَ يَدفَعُ عن أَبدانِهِم؛^[1]عالمان شيعيان ما، محافظ و نگهبان آن مرزهايى هستند كه نفوذگاه ابليس و پيروان جنّى و انسى او است. اين مرزبانان عقيده و ايمان، شيعيان ضعيف ما را از بى ايمانى و غلبه شيطان دور مى‌دارند. آگاه باشيد كه هركس براى چنين امر مهمّى به پا خيزد، فضيلتش هزار هزار مرتبه از فضيلت جنگ و كارزار با تمام دشمنان اسلام بيش‌تر است؛ چرا كه شرّ و بلا را از دين و بدن محبّان ما دور مى‌سازد.

يكى از بزرگ ترين نعمت‌هاى خداوند متعالى براى ما، اين است كه افرادى معصوم را به ما معرّفى كرده است؛ امامانى كه شناختشان خطابردار نيست. فرض مطلوب اين است كه آدمى براى تحصيل سعادت دنيا و آخرت خويش، از كسى پيروى كند كه هيچ اشتباه نمى كند.

خداوند، پيغمبر اكرم و امامان (عليهم السلام) را معصوم و دور از هرگونه خطا قرار داده است تا هرچه مى‌فرمايند و هر رفتارى كه انجام مى‌دهند، براى ما قابل اقتدا و تبعيت باشد. درباره عظمت اين نعمت هرچه بينديشيم و خدا را براى آن شكر كنيم، كم است. اگر وجودهاى مقدّس معصومان(عليهم السلام) نبودند، ما از گفتار و رفتارشان نمى توانستيم اقتباس