حضرت آماده‌تر كنيم:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا وَ اتَّقُوا اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ؛^[1] اى كسانى كه ايمان آورده ايد! صبر كنيد و پايدار باشيد و مرزبانى و پاسدارى كنيد و از خدا بپرهيزيد تا شايد رستگار شويد.

درباره اين كه ظهور امام زمان ارواحنافداه نزديك است يا خير، همه ما به نزديكى آن ظهور مقدّس اميدواريم؛ امّا اين كه ظهور حضرتش فردا است يا فرداى هزار سال بعد، به ما مربوط نيست.

اصلى ترين وظيفه ما در زمان غيبت اين است كه چنان لياقت و ظرفيتى در خود و جامعه خويش پديد آوريم كه هر لحظه براى ظهور حضرتش آماده باشيم.

بازگشت جهان به سوى معنويت

در دنياى كنونى، فساد و فحشا آن قدر رواج خواهد يافت تا همه سرها به سنگ بخورد. به زودى روزى خواهد آمد كه همگان بفهمند براىِ رسيدن به سعادت، چاره‌اى جز بازگشت به دين و عمل به دستورهاى آن نيست. آن زمان، هنگامى است كه زمينه ظهور مولايمان فراهم مى‌شود.

آثار اين بازگشتِ ارزشمند، امروزه در كشورهاى جهان پديدار شده است. خودم در يكى از دانشگاه‌هاى غربى شاهد بودم كه اعضاى هيأت رئيسه دانشگاه مى‌گفتند: ما ديگر هيچ اميدى به نسل آينده كشورمان نداريم؛ چرا كه فرهنگ امريكايى به شدّت در كشورهايمان رواج يافته و جوانانمان را منحرف ساخته است. در چنين وضعى، يگانه اميد ما به دين كشور شما اسلام است كه با فرهنگ فاسد امريكايى مخالفت مى‌كند. ما حاضريم اين دانشگاه را به طور كامل در اختيار شما قرار دهيم تا برنامه‌هاى تربيتى اسلام را در آن اجرا كنيد شايد بتوانيد جوانان ما را از منجلاب فساد و تباهى برهانيد.