زمانى كه پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) به مدينه مهاجرت كردند، قبل از ورود به مدينه، چند روزى در محلى نزديك مدينه اقامت كرده و در آن جا مسجدى ساختند. اين مسجد همان مسجد قبا است. بعد از چندى نيز به مدينه منتقل شدند و در محلى كه اكنون حرم شريف آن حضرت است، زمينى را براى مسجد در نظر گرفتند. خانه پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) نيز در كنار مسجد و چسبيده به آن ساخته شد و در آن را به داخل مسجد باز كردند. بعد از ازدواج اميرالمؤمنين(عليه السلام) و فاطمه زهرا(عليها السلام) خانهاى نيز براى ايشان در كنار آن ساخته شد. هم چنين برخى از صحابه، بعضى از عموها، پدران همسران پيامبر(صلى الله عليه وآله) و كسانى كه بيشتر به آن حضرت ارادت داشتند، خانههاى كوچكى در اطراف اين زمين ساختند كه در آنها به داخل مسجد باز مىشد. پس از مدتى از جانب خداى متعال دستور داده شد براى حفظ حرمت مسجد تمامى آن درها مسدود گردد تا مبادا مرد جنب و زن حايض از آن خانهها وارد مسجد شوند. پس از آن، تنها در خانه پيغمبر(صلى الله عليه وآله) و اميرالمؤمنين(عليه السلام) به مسجد باز مىشد و خانههاى آن بزرگواران در ديگرى هم نداشت. در روايات نقل شده است كه يكى از عموهاى پيغمبر(صلى الله عليه وآله) زبان به اعتراض گشود و خطاب به آن حضرت گفت: چرا اجازه ندادى كه در خانههاى ما پيرمردها و محترمين و اشراف به داخل مسجد باز شود، اما چنين اجازهاى را به اين جوان دادى؟ اين چه تبعيضى است؟! چرا بين مسلمانان تفاوت قايل شدى؟! در حالى كه چون ما پيرمرد و محترم هستيم، بايد اين امتياز را براى ما قايل شوى! حضرت در پاسخ به اين اعتراض فرمودند: من هيچ كارى را بدون اذن و امر الهى انجام ندادهام و