آفرينش ندارند، جهت و غايت رفتارش را تعيين مي‌کنند. در نتيجه، وي به نااستواري در انديشه و تصميم دچار مي‌گردد و به بدعت‌ها و سخنان مخالف اصول و قوانين پايدار، و گمراه ساختن بندگان بي‌خبر از حقايق روي مي‌آورد.

فرجام منحرف کردن ديگران از مسير حق

فَهُو فِتْنَةٌ لِمَنِ افْتَتَنَ بِهِ ضَالٌّ عَنْ هَدْي[1] مَنْ كَانَ قَبْلَهُ مُضِلٌّ لِمَنِ اقْتَدَى بِهِ فِي حَيَاتِهِ وَ بَعْدَ وَفَاتِهِ حَمَّالٌ خَطَايَا غَيْرِهِ رَهْنٌ بِخَطِيئَتِهِ.

حضرت مي‌فرمايند کسي که ديگران را در دام فريب و نيرنگ خويش گرفتار مي‌کند، چون موجب گمراهي آنان مي‌شود، افزون بر آنکه بار گناه خود را به دوش مي‌کشد، بار گناهان آنان را نيز بايد بر دوش کشد و همان کيفري را که آن منحرف‌شدگان مي‌کشند او نيز بايد بکشد. اين معنا در برخي آيات قرآن و همچنين در روايات آمده است. از جمله خداوند مي‌فرمايد:

لِيَحْمِلُواْ أَوْزَارَهُمْ كَامِلَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُم بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلَا سَاء مَا يَزِرُونَ؛[2] تا بار گناهان خويش در روز رستاخيز به تمامي بردارند و هم از بار گناهان کساني که ندانسته آنان را گمراه مي‌کنند. آگاه باشيد که بد باري برمي‌دارند.

رسول خدا(صلى الله عليه وآله) ‌فرمود‌ه‌اند:

أَيُّمَا دَاعٍ دَعَا إِلَى الْهُدَى فَاتُّبِعَ فَلَهُ مِثْلُ أُجُورِهِمْ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَنْقُصَ مِنْ أُجُورِهِمْ شَيْ‏ءٌ، وَ أَيُّمَا دَاعٍ دَعَا إِلَى ضَلَالَةٍ فَاتُّبِعَ فَإِنَّ عَلَيْهِ مِثْلَ أَوْزَارِ مَنِ اتَّبَعَهُ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَنْقُصَ مِنْ أَوْزَارِهِمْ شَيْ‏ءٌ؛[3]