شايسته مقام انسانى و بشر عاقل و بالغ نيست. مؤمن بايد از انجام اين‌گونه امور بپرهيزد. كارى كه هيچ نتيجه‌اى براى آخرت انسان و هيچ تأثيرى در سعادت او ندارد كار لغو است و قرآن كريم مى‌فرمايد مؤمن از اين قبيل امور روى‌گردان است:

قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ‌...‌الَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُون؛[1] به راستى كه مؤمنان رستگار شدند ... آنان كه از بيهوده روى گردانند.

در روايات نيز در اين باره مى‌خوانيم:

مِنْ حُسْنِ اِسْلامِ الْمَرْءِ تَرْكُهُ ما لا يَعْنيه؛[2] از نشانه‌هاى نيكويى اسلام و دين فرد اين است كه آن چه را در سرنوشت او اهميت و تأثيرى ندارد ترك كند.

مِنْ فِقْهِ الرَّجُلِ قِلَّةُ كَلامِهِ فيما لا يَعْنيهِ؛[3] از نشانه‌هاى خردمندى مرد اين است كه در مورد امورى كه در سرنوشت او اهميتى ندارد كم سخن بگويد.

بسيارى از افراد عادت دارند درباره مسائلى صحبت كنند و از چيزهايى بپرسند كه هيچ ارتباطى به آنها ندارد. يكى از موارد مهم تضييع عمر همين گپ‌ها و گفتگوهاى لغو و بى‌فايده‌اى است كه افرادى گاه ساعت‌ها مى‌نشينند و وقت خود را با آن مى‌گذرانند. اصولا يكى از چيزهايى كه نسل معاصر در همه دنيا گرفتار آن هستند همين كارهاى لغو و بى‌فايده است. اصلا كارهاى خوبشان از همين قبيل است كه بنشينند و فيلم تماشا كنند، جدول حل كنند و يا با بازى‌هاى رايانه‌اى خود را سرگرم