به نام منا و عرفات بنا نمود تا مردم را از رفتن به حج بازدارد و توجه آنها را از منا و عرفات مكه به منا و عرفات سامرا جلب كند!

علاوه بر اينها يك راه مبارزه با حج نيز اين بود كه رسماً و علناً جلوى رفتن مردم به حج را مى‌گرفتند و آنها را تشويق و ترغيب مى‌كردند كه به حج نروند.

در مقابل اين اقدامات، از آن سو ائمه اهل‌بيت(عليهم السلام) به انحاى مختلف مردم را براى رفتن به حج تشويق مى‌كردند. امام صادق(عليه السلام) به دوستانش مى‌فرمود: من دوست دارم شيعيان ما امسال كه از حج بازمى‌گردند به فكر حج سال بعد و در تدارك سفر حج بعد باشند.[1] در روايتى هست كه حضرت به يكى از اصحابش فرمود: تو چرا هر سال به حج نمى‌آيى؟ عرض كرد: يا‌ابن رسول‌الله، گرفتارى و زن و فرزند دارم. كنايه از اين‌كه مخارجم زياد است و نمى‌توانم پولى براى حج پس‌انداز كنم. حضرت فرمود: اگر مى‌توانى نان و نمك بخور و پس‌اندازى فراهم كن و همه ساله حج انجام بده![2] در روايتى ديگر به يكى ديگر از اصحابش فرمود: سركه و زيتون به زن و فرزندانت بخوران و پولت را ذخيره نما و هر سال حج به‌جا بياور![3]

اين همه تأكيدات ائمه طاهرين(عليهم السلام) بيان‌گر و نشان‌دهنده مصالح و فوايد بى‌شمارى است كه در حج نهفته است. هرگز نبايد پنداشت كه حج فقط همين است كه انسان به مكه برود و طوافى بكند و قربانى و ذبحى انجام دهد، بلكه حج بسيار فراتر از اين امور است. درباره آثار و بركات حج روايات متعددى وارد شده كه ذكر آنها در اين‌جا بحث را به درازا