جلسه ششم

مراعات يتيم و همسايه

اللهَ اللهَ فِي الاَْيْتَامِ فَلاَ تُغِبُّوا أَفْوَاهَهُمْ وَلاَ يَضِيعُوا بِحَضْرَتِكُمْ. وَاللهَ اللهَ فِي جِيرَانِكُمْ فَإِنَّهُمْ وَصِيَّةُ نَبِيِّكُم(صلى الله عليه وآله) مَا زَالَ يُوصِينَا بِهِمْ حَتَّى ظَنَنَّا أَنَّهُ سَيُوَرِّثُهُمْ؛ خدا را خدا را در مورد يتيمان در نظر داشته باشيد؛ پس براى دهان‌هاشان نوبت قرار ندهيد و در نزد شما تباه نشوند؛ و خدا را خدا را در مورد همسايگانتان در نظر داشته باشيد كه آنان سفارش پيامبرتان هستند و آن حضرت همواره در مورد ايشان سفارش مى‌فرمود، تا آن‌جا كه گمان كرديم به زودى براى آنها ميراث قرار مى‌دهد.

تأكيد بر تحكيم روابط اجتماعى

اميرالمؤمنين(عليه السلام) در ادامه وصاياى آخرين ساعات عمر شريفشان مى‌فرمايند: اللهَ اللهَ فِي الاَْيْتَام. ما نظير اين تعبير را در فارسى نداريم و از اين روى نمى‌توان آن را ترجمه تحت‌اللفظى كرد. در عرف محاورات عربى ‌به‌خصوص در ميان متدينان و كسانى كه به خداى متعال اعتقاد دارند‌ـ در مواردى كه مى‌خواهند بر امرى تأكيد فراوان بكنند و اشاره